நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையில் ரணில் தப்பிப்பிழைப்பாரா? தாவுஸ் எம்.அஸாம்

தலைமைத்துவத்துக்கு வந்த 1994 ஆம் ஆண்டில் இருந்து இன்று வரை பல இக்கட்டான சூழ்நிலைகளுக்கு முகம் கொடுத்த பிரதமர் ரணில் விக்ரமசிங்க அவை அனைத்தையும் லாவகமாகச் சமாளித்து இன்று வரை தனது பதவியைக் காப்பாற்றிக் கொண்டுள்ளார்.

தற்போது மீண்டும் அவர் மிகவும் இக்கட்டான ஒரு சூழ்நிலைக்கு முகம் கொடுக்க வேண்டியேற்பட்டுள்ளது. இருப்பினும் இம்முறை இதற்கு முன்னர் முகம் கொடுத்த சூழ்நிலைகளை விட சற்று இக்கட்டானதாக உள்ளது. இதற்கு முன்னர் அவர் முகம் கொடுத்தது தலைமைத்துவத்தைக் காப்பாற்றிக்கொள்வதற்கான போராட்டங்களுக்கே. ஆனால் தற்போது அவர் முகம் கொடுத்திருப்பது பிரதமர் பதவியைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள வேண்டிய ஓர் இக்கட்டான சூழ்நிலைக்காகும்.

பிரதமரின் எதிர்காலம் கேள்விக்குறியான நிலைக்கு தள்ளப்பட்டதற்கு முதலாவது காரணம் இறுதியாக நடந்த உள்ளூராட்சி சபைத் தேர்தல் முடிவுகளாகும். அத்தேர்தல் முடிவுகள் வெளியான சமயத்தில் பிரதமர் ரணில் விக்ரமசிங்கவை, ஜனாதிபதி மைத்திரிபால சிறிசேன தனது வாசஸ்தலத்திற்கு அழைத்து பிரதமர் பதவியில் இருந்து ஒதுங்கிக்கொள்ளுமாறு கேட்டுக்கொண்டதாக இணையதளத்தில் சில உத்தியோகபூர்வமற்ற செய்திகள் வெளியாகியிருந்தன. மேலும் அவற்றில், ஜனாதிபதியின் கூற்றுக்கு பிரதமர் செவிசாய்க்கவில்லை என்றும் ஐ.தே.க.வின் தலைமை மற்றும் பிரதமர் பதவியை தீர்மானிக்கும் உரிமை சுதந்திரக் கட்சிக்கு கிடையாது என்றும் பலதரப்பட்ட செய்திகள் வெளியாகியிருந்தன.

எது எப்படியோ ரணில் விக்ரமசிங்கவின் பிரதமர் பதவி தற்போது கேள்விக்குறியாக இருப்பது கடந்த 21 ஆம் திகதி அவருக்கு எதிராக பாராளுமன்றத்தில் முன் வைக்கப்பட்ட நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையினாலாகும். முன்னாள் ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷ உள்ளிட்ட ஒன்றிணைந்த எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர்களாலேயே மேற்படி நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையானது சபாநாயகர் கரு ஜயசூரியவிடம் கையளிக்கப்பட்டது. தினேஷ் குணவர்தன, வாசுதேவ நாணயக்கார, விமல் வீரவன்ச, உதய கம்மன்பில, சந்திரசிறி கஜதீர உள்ளிட்ட ஒன்றிணைந்த எதிர்க்கட்சியின் 51 உறுப்பினர்களுடன் ஆளும்கட்சியில் இருக்கும் சுதந்திரக் கட்சி 4 உறுப்பினர்களும் மேற்படி நம்பிக்கையில் லாப் பிரேரணையில் கைச்சாத்திட்டுள்ளனர். ரீ.பி.ஏக்கநாயக்க, சுசந்த புஞ்சிநிலமே, நிஷாந்த முதுஹெட்டிகம மற்றும் வன்னிமாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினர் காதர் மஸ்தான் ஆகியோரே ஆளும் கட்சியில் இருந்து கைச்சாத்திட்டவர்கள்.

நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை என்பது குறிப்பிட்ட ஒரு பாராளுமன்ற உறுப்பினர் மீது பாராளுமன்றத்தில் நம்பிக்கையிழக்கப்படுமாயின் அவரை நீக்குவதற்குமுன்வைக்கப்படும் முன்மொழிவாகும். பாராளுமன்றத்தின் முன்னாள் பொதுச்செயலாளர் சிறியானி பண்டார எழுதிய ‘இலங்கை பாராளுமன்ற செயற்பாடுகள்’ நூலில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளதற்கு அமைய நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையை வெற்றிகொள்வதற்கு 2/3 பெரும்பான்மை அவசியமில்லை. சாதாரண பெரும்பான்மை போதுமானதாகும். அவ்வாறு நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையில் தோல்வியடையும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் தனது பாராளுமன்ற உறுப்புரிமையை இராஜினாமா செவதே பாராளுமன்ற சம்பிரதாயமாகும்.

இதற்கு முன்னர் பல அமைச்சர்களுக்கெதிராக நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை கொண்டுவரப்பட்டிருந்த போதும், பிரதமருக்கெதிராக நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணைமுன்வைக்கும் நான்காவது சந்தர்ப்பமே இது. இலங்கை வரலாற்றில் பிரதமர் ஒருவருக்கெதிராக முதலாவது நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை கொண்டுவரப்பட்டது 1957 செப்டம்பர் 4 ஆம் திகதியாகும். அது அப்போது பிரதமராக இருந்த எஸ்.டபிள்யூ.ஆர்.டி. பண்டாரநாயக்கவுக்கு எதிராக கொண்டுவரப்பட்டதாகும். அதன் பிறகு 1975 டிசம்பர் 23 ஆம் திகதி அப்போதைய பிரதமராக இருந்த ஸ்ரீமாவோ பண்டாரநாயக்கவுக்கு எதிராக நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை கொண்டுவரப்பட்டது. இருப்பினும் அந்த நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை வெற்றியடையவில்லை. அதன் பின்னர் பிரதமர் ஒருவருக்கான நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை கொண்டு வரப்பட்டது 2015 மே 21 ஆம் திகதி அப்போது பிரதமராக இருந்த ரணில் விக்ரமசிங்கவுக்கு எதிராகவே. இருப்பினும் அந்த நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையை 91 மேலதிக வாக்குகளால் அவர் வெற்றி கண்டார். அப்போது அவருக்கு சார்பாக 151 வாக்குகள் கிடைக்கப்பெற்றன. எதிராக 57 வாக்குகள் மாத்திரமே கிடைத்தன.

ரணில் விக்ரமசிங்க அப்போது அதிக வாக்குகளினால் வெற்றி பெறுவதற்குக் காரணம் அப்போது ஜனாதிபதி மைத்திரிபால சிறிசேனவுக்கு ஆதரவாக இருந்த சுதந்திரக் கட்சி உறுப்பினர்களும் பிரதமருக்கு ஆதரவாக வாக்களித்ததனாலாகும். ஆனால் தற்போது இருப்பது 2015 இல் இருந்த அரசியல் சூழ்நிலையல்ல. ரணிலுக்கு பிரதமர் பதவியில் இருந்து ஒதுங்கிக் கொள்ளும்படி முதலாவது கூறியது ஜனாதிபதி மைத்திரிபாலவாகும். அதனால் தனது பிரதமர் பதவியைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள வாக்களிக்கும் படி சுதந்திரக் கட்சியிடம் கேட்கும் சந்தர்ப்பமும் இல்லை. இம்முறை ரணிலுக்கு எதிராக திரும்பாவிட்டால் அடுத்த பொதுத் தேர்தலில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி உறுப்பினர்களின் இருப்பு கேள்விக்குறிதான்.

அடுத்துள்ள பிரச்சினை மைத்திரிபால சிறிசேன ஜனாதிபதிக்கு ஆதரவளிக்கும் சுதந்திரக் கட்சி உறுப்பினர்களின் வாக்குகள் இல்லாமல் ரணிலால் நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரனையை வெற்றிகொள்ளமுடியுமா? என்பது தான். அதற்கான விடையிருப்பது பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் கையிலாகும்.

பாராளுமன்றத்தில் மொத்த உறுப்பினர்களின் தொகை 225 ஆகும். 2015 தேர்தலில் பெரும்பான்மை ஆசனங்களை எந்தக் கட்சியும் பெற்றுக் கொள்ளவில்லை. இருப்பினும் அதிக ஆசனங்களைப் பெற்றுக் கொண்டது ஐக்கிய தேசிய முன்னணியாகும். அத்தொகை 106 ஆகும். ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திர கூட்டமைப்பு 95 ஆசனங்களைப் பெற்றுக் கொண்டன. தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்புக்குக் கிடைத்தது 16 ஆசனங்களாகும். மக்கள் விடுதலை முன்னணி 6 ஆசனங்களைப் பெற்றுக் கொண்டது. முஸ்லிம் காங்கிரஸ் தனியாக போட்டியிட்டு 1 ஆசனத்தைப் பெற்றுக் கொண்டதோடு, ஈ.பி.டி.பி கட்சியும் 1 ஆசனத்தைப் பெற்றுக் கொண்டது. முஸ்லிம் காங்கிரஸ் தனியாகப் போட்டியிட்டு ஓர் ஆசனத்தைப் பெற்றுக் கொண்டாலும் அவர்கள் ஐக்கிய தேசியக் கட்சிக்கு ஆதரவாகவே உள்ளனர். காரணம் கடந்த தேர்தலில் முஸ்லிம் காங்கிரஸ் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியுடன் இணைந்தே பல இடங்களில் போட்டியிட்டன. தலைவர் ரவூப் ஹக்கீம் உள்ளிட்டவர்கள் இருப்பது ஐக்கிய தேசியக் கட்சியினுள்ளாகும். எனவே மேற்படி தனித்துப் போட்டியிட்டு பெற்றுக் கொண்ட ஓர் ஆசனமும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சிக்கே சாரும். அவ்வாறு பார்க்கும் போது ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் மொத்த ஆசனங்களின் எண்ணிக்கை 107 ஆகும்.

தற்போதுள்ள நிலவரப்படி ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திரக் கூட்டமைப்பு உறுப்பினர்கள் 95 பேரில் 54 பேர் இருப்பது மஹிந்த ராஜபக்ஷ உள்ளிட்ட ஒன்றிணைந்த எதிர்க்கட்சியிலாகும். ஜனாதிபதி மைத்திரிபால சிறிசேனவுக்கு ஆதரவாக தற்போது 41 உறுப்பினர்களே உள்ளனர்.

மக்கள் விடுதலை முன்னணியின் நிலைப்பாடு ரணிலுக்கு எதிராக வாக்களிப்பதே. மக்கள் விடுதலை முன்னணி மற்றும் ஐக்கிய மக்கள் சுதந்திரக் கூட்டமைப்பு ஆகியன இணைந்தால் 101 உறுப்பினர்களே உள்ளனர். இருப்பினும் இவ்விரண்டு கட்சிகள் மாத்திரம் இணைந்து நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையை வெற்றி கொள்ளமுடியும் என்று ஊகிக்க முடியாது.

மேலும் தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பு ரணிலுக்கு எதிரான நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையில் அமைதியான போக்கையே கடைப்பிடிக்கின்றது. இருப்பினும் வடக்கைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் மற்றுமொரு கட்சியான ஈ.பி.டி.பி.யின் தலைவர் டக்லஸ் தேவானந்தா மஹிந்தவின் பக்கமே சார்ந்துள்ளார். அவ்வாறு பார்க்கும் போது அவரின் வாக்கு ரணிலுக்கு எதிரானதாகவே இருக்கும். இவ்வாக்கும் ரணிலுக்கு எதிராகத் திரும்பும் போது ரணிலுக்கு எதிரான மொத்த வாக்குகள் 102 ஆக உயரும் என ஊகிக்கலாம்.

இந்நிலையில் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் வாக்குகளே தற்போது ரணிலின் விதியைத் தீர்மானிப்பதா அமையும். அதாவது தனித்துப் போட்டியிட்ட முஸ்லிம் காங்கிரஸின் ஓர் உறுப்பினரோடு ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் மொத்த உறுப்பினர்களின் தொகை 107 ஆகும். அதில் சரியாக ஐக்கிய தேசியக் கட்சி உறுப்பினர்கள் 82 பேரே உள்ளனர். ஏனைய 24 உறுப்பினர்களும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியில் போட்டியிட்ட கூட்டாளிக் கட்சிகளே. அவ்வாறு ஐக்கிய தேசியக் கட்சியுடன் இணைந்து போட்டியிட்ட சக கட்சிகளான அகில இலங்கை மக்கள் காங்கிரஸ், ஹெல உறுமய, ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ் மற்றும் மனோ கணேசன், திகாம்பரம், சதுர சேனாரத்ன, அர்ஜுன ரணதுங்க, ராஜித சேனாரத்ன ஆகியோரும் அந்த 24 இல் அடங்குகின்றனர்.

ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் 82 பேரில் சபாநாயகரும் உள்ளடங்குகின்றார். பாராளுமன்ற சம்பிரதாயத்தின்படி சபாநாயகர் பொதுவானவரே. அவர் பக்கச்சார்பாக செயற்பட முடியாது. மேலும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் விஜயதாச ராஜபக்ஷவும் தற்போது அரசுடன் முரண்பாடான ஒரு நிலைப்பாட்டிலேயே உள்ளார். அத்தோடு, ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் தேசியப் பட்டியலில் தெரிவான அதுரலிய ரதன தேரரும் தற்போது அரசாங்கத்துடன்முரண்பட்டே உள்ளார். மேலும் சதுர சேனாரத்னவும், தற்போதைய முறைமை மாற்றப்பட வேண்டும் என்ற கொள்கையுடனே உள்ளார்.

அவ்வாறு கருஜயசூரிய, சதுர சேனாரத்ன, ரதன தேரர், விஜயதாச ராஜபக்ஷ உள்ளிட்டோரின் வாக்குகளைக் குறைத்துப் பார்க்கும்போது ரணிலுக்கு ஆதரவாகக் கிடைப்பது 103 வாக்குகளே.

மேலும் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியைப் பொறுத்தவரையில் உட்கட்சிக்குள் சில முறுகல் நிலைகள் காணப்படுகின்றன. ஐக்கிய தேசியக் கட்சியைச் சேர்ந்த ஒரு சிலஅமைச்சர்கள், உறுப்பினர்கள் பகிரங்கமாகவே தலைமைத்துவத்தில் மாற்றம் வேண்டும் என்று அண்மையில் ஊடகங்கள் வாயிலாகத் தெரிவித்தனர். வசந்த சேனாநாயக்க, பாலித்த ரங்கே பண்டார ஆகியோர் இவ்விடயத்தில் மும்முரமாக நின்றனர்.

ஒன்றிணைந்த எதிர்க்கட்சியின் கருத்துப்படி சரியான தருணம் வரும் பட்சத்தில் ஐக்கிய தேசியக் கட்சியின் பல நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணைக்கு ஆதரவாக வாக்காளிப்பார்கள் என்பதாகும்.

எனவே ஒன்றிணைந்த எதிர்க்கட்சியின் கணக்குப்படி நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையை அவர்கள் வெற்றிகொள்வது உறுதி என்பது அவர்களது அனுமானமாகும். இந்த அனுமானமானது சுதந்திரக் கட்சி உறுப்பினர்கள் அனைவரும் பிரேரணைக்கு சார்பாக வாக்களிப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கையில் போடப்பட்ட கணக்காகும்.

இவ்வாறிருக்க சுதந்திரக் கட்சியின் பொதுச்செயலாளர் துமிந்த திசாநாயக்கவின் தற்போதைய கருத்துக்களின்படி அவரின் நிலைப்பாடு ரணிலுக்கு ஆதரவாக உள்ளதாகவே தெரிகிறது. அவரோடு மேலும் ஒரு சில சுதந்திரக் கட்சி உறுப்பினர்கள் ரணிலுக்கு ஆதரவான நிலைப்பாட்டில் உள்ளதாக தெரிய வருகிறது.

எது எப்படியோ நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையானது கத்தி மேல் நடப்பது போன்ற நிலையில்தான் உள்ளது. தற்போது பலதரப்பட்ட கருத்துக்கள் பல கோணங்களில் விசிறப்பட்டாலும் இறுதித்தீர்மானம் எட்டப்படுவது இறுதித் தருணத்தில் பெறப்படும் வாக்குகளின் அடிப்படையிலாகும். அதனடிப்படையில் ரணிலின் விதி தீர்மானிக்கப்படுவது ஏப்ரல் நான்காம் திகதியாகும்.

Read more...

புலம்பெயர்ந்தோர் காலவரையின்றி தடுத்துவைக்கப்பட முடியும் என அமெரிக்க உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளிக்க, ஊடகங்களும் ஜனநாயகக் கட்சியினரும் மௌனம் By Eric London

5-3 என்ற முடிவை செவ்வாய்க்கிழமை அன்று வழங்குகையில், அமெரிக்க உச்சநீதி மன்றம் Jennings v. Rodriguez வழக்கில் அரசாங்கம் புலம்பெயர்ந்தோரைக் கைது செய்து காலவரையின்றி வைத்திருக்க முடியும் என்று தீர்ப்பளித்ததானது, அவர்களைப் பிணையில் எடுப்பதற்கான அடிப்படை உரிமையைப் பறிக்கிறது.

அதன் விளைவாக, நூறாயிரக் கணக்கான புலம்பெயர்ந்தோர், அவர்களின் புலம்பெயர்தல் வழக்குகள் தொடரப்படுவதால், இடைநிலை முகாம்களில் பூட்டிவைக்கப்படலாம், அவர்களது வழக்குகள் தீர்மானிக்கப்படும் வரைக்கும் –இப்படிப்பட்ட நடவடிக்கை பெரும்பாலும் பல ஆண்டுகள் எடுக்கும்- விடுவிக்கப்பட வாய்ப்பில்லை. கடந்த ஆண்டு ஒரு கட்டத்தில், சுமார் 450,000 புலம்பெயர்ந்தோர் தடுப்புக் காவலில் வைக்கப்பட்டனர், மற்றும் அந்த எண்ணிக்கை இத் தீர்ப்பின் பின்னர் பாரியளவில் அதிகரிக்கும்.

இந்த முடிவானது, ஆவணப்படுத்தப்படாத புலம்பெயர்ந்தோருக்கும் சட்ட ரீதியான நிரந்தர வசிப்புரிமை உள்ளவர்களுக்கும் இடையில் வேறுபாட்டைச் செய்யவில்லை. அதன் பொருள் அமெரிக்காவிலுள்ள மில்லியன் கணக்கான புலம்பெயர்ந்தோர் கைது செய்யப்படவும் காலவரையற்றுத் தடுப்புக்காவலில் வைக்கப்படவும் உள்ளாகலாம் என்பதாகும்.

இந்த மைல்கல்லான நிகழ்ச்சி, உண்மையில் பெருநிறுவனம் கட்டுப்படுத்தும் பத்திரிகைகளில் கருத்துக் கூறலின்றிக் கடந்து சென்றது. செவ்வாய்க் கிழமை மாலை, வாஷிங்டன் போஸ்ட், CNN, MSNBC மற்றும் Politico ஆன்லைன் முதல் பக்கங்களில் தீர்ப்பு பற்றி எந்த செய்திப் பிடிப்பும் இல்லாமல், அதேவேளை நியூயோர்க் டைம்ஸ் மட்டும் அதன் கீழ்ப்பகுதியில் தனி ஒரு கட்டுரையைக் கொண்டிருந்தது. அதேவேளை, இந்த ஐந்து இணைய தளங்களும் சேர்ந்து ரஷ்ய எதிர்ப்பு வேட்டையாடும் 23 முன்பக்கக் கட்டுரைகளை வெளியிட்டிருந்தன.

ஜனநாயகக் கட்சியின் பிரதான அலுவலர்கள் தீர்ப்பு பற்றி அறிக்கை எதுவும் வெளியிடவில்லை, மற்றும் Bernie Sanders, Nancy Pelosi, Elizabeth Warren, Charles Schumer, Hillary Clinton மற்றும் Barack Obama இன் டுவிட்டர் கணக்குகள் அனைத்தும் இது பற்றி இன்னும் மௌனம் சாதிக்கின்றன.

இந்த வழக்கானது, 2004ல் சிறையிடப்பட்ட மற்றும் பிணை எதுவுமின்றி அவ்வழக்கு கடும் மேல்முறையீட்டு நிகழ்வினூடாகச் செல்கையில் தடுப்புக் காவலில் வைக்கப்பட்ட, மெக்சிகக் குடிமகனான Alejandro Rodriguez ஆல் முன்னெடுக்கப்பட்டிருந்தது. 2007ல், மூன்றாண்டுகள் சிறைவைக்கப்பட்ட பின்னர், அவரது நீண்ட தடுப்புக் காவலுக்கு எதிரான ஆட்கொணர்வு மனுவை அவர் தாக்கல் செய்தார். இறுதியில் கலிஃபோர்னிய நடுவண் மாவட்டத்திற்கான மாவட்ட நீதிமன்றம் இதே போன்று அமைந்துள்ள புலம்பெயர்ந்தோரை உள்ளடக்கிய ஒரு இனமாக வழக்கை முறையிட்டது, அதன் சார்பாக இந்த வழக்கு நடந்தது. இந்த வகையினத்தின் உறுப்பினர்கள் பலர் ஆறு மாதங்களுக்கும் மேலாக தடுப்புக்காவலில் வைக்கப்பட்டிருக்கின்றனர்.

நீதிபதி சாமுவேல் அலிட்டோவின் பெரும்பான்மையான கருத்து, போலீஸ்-அரசு முறையிலான ஆட்சிக்கு ஆளும் வர்க்கத்திற்குள்ளேயான ஆதரவின் ஆழத்தைக் காட்டுகிறது. “[புலம்பெயர்] வழக்கு நடவடிக்கைகளின் பொழுது தடுப்புக் காவலில் வைத்தல், குடியேற்ற அதிகாரிகளுக்கு அவர் தொடர்பாக ஒரு அன்னிய அந்தஸ்தை, அன்னியர் ஒன்றில் காணாமற்போதல் அல்லது குற்றச்செயலில் ஈடுபடல் எதுவும் இல்லாமலேயே தீர்மானிப்பதற்கான நேரத்தை வழங்குகிறது” என அம்முடிவு கூறுகிறது. இந்தத் தீர்ப்பானது ஆறுமாத காலம் தடுத்துவைக்கப்பட்டதற்குப் பின், பிணைஉறுதி விசாரணைகள் கட்டாயம் என்ற ஒன்பதாவது சுற்று நீதிமன்றத்தின் மேல்முறையீட்டு முடிவுகளை செல்லாததாக்குகிறது. காலவரையற்றுத் தடுத்துவைத்தல் “சீரிய அரசியற்சட்ட கவலைகளை எழுப்புகிறது” என்ற “நம்புதற்கரிய” விவாதத்திற்காக ஒன்பதாம் சுற்று நீதிமன்றத்தை அலிட்டோ திட்டினார்.

நீதிபதிகள் Clarence Thomas, Anthony Kennedy, Neil Gorsuch மற்றும் John Roberts ஆகியோருடன் இணைந்த அலிட்டோ, “அரசியற் சட்டம் மீதான கலந்துரையாடலுக்கு அதன் கருத்தில் முதலாவது, மூன்றில் இரண்டு என்ற வாக்களிக்கா” மூன்று நீதிபதிகளின் கருத்துமாறுபடலை கேலி செய்தார். Thomas மற்றும் Gorsuch முடிவுடன் ஒத்துப் போனாலும் நீதிமன்றம் கேள்விக்குட்படுத்துவதை தூக்கிஎறிய வேண்டும் ஏனெனில் புலம்பெயர்ந்தோருக்கு ஆட்கொணர்வு உரிமை கிடையாது மற்றும் அவர்களைத் தடுப்புக்காவலில் வைக்கும் சட்டரீதியான தன்மையைக் கூட அவர்கள் கேள்விக்குட்படுத்த முடியாது என்றனர்.

Ruth Bader Ginsberg மற்றும் Sonia Sotomayor உடன் இணைந்துகொண்ட, கருத்துமாறுபாடு கொண்ட நீதிபதி Stephen Breyer, எச்சரித்ததாவது:

“அமெரிக்காவில் முற்றிலும் அரசியல் சட்டப் பாதுகாப்பு இல்லாமல் பிடித்துவைக்கப்பட்டுள்ளார்கள் என்று ஒருவரும் உரிமை கோர முடியாது, அடிமைக்காலத்திற்குப் பின்னர் எனக்குத் தெரிந்தவரையில் யாராவது வெற்றிகரமாக சவால் செய்தார்களா என்றும் இல்லை. கதை என்னவாக இருந்தாலும், நமது எல்லைகளுக்குள் வைக்கப்பட்டுள்ளவர்களை பட்டினிபோட, அடிக்க மற்றும் சாட்டையடி கொடுக்க அரசியல் அமைப்புச்சட்டம் அரசாங்கத்தை சுதந்திரமாக விடுமா? இல்லை எனில், கதை என்னவாக இருந்தாலும், நாம் என்னதான் நடித்தாலும், அமெரிக்காவில் யதார்த்தத்தில் உரிமை இருக்கிறதா என்றாலும், தன்னிச்சையாக சிறைப்படுத்துவதற்கு எப்படி அரசியற்சட்டம் அரசாங்கத்தை அனுமதிக்கும்? அரசியற் சட்டம் தன்னிச்சையான சிறைப்பிடித்தலை அங்கீகரிக்காது என்பதுதான் விடை. அதன் காரணம் மிக எளிதானது: தன்னிச்சையாக தடுத்து வைத்தலில் இருந்து சுதந்திரம் என்பது, அரசியற்சட்ட எல்லைகளுக்குள் எவரும் காணும் புராதனகாலத்து மற்றும் முக்கிய உரிமையாகும்.”

அவர் மேலும் கூறினார், எங்கும், “குறிப்பாக அனைத்து ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் ‘சில அன்னியமாகாத உரிமைகள்” மற்றும் அவற்றில் ‘சுதந்திரமாய் இருப்பதற்கான உரிமை என்று அதன் வலியுறுத்தலில் சுதந்திரப் பிரகடனத்தின் வார்த்தைகளை மட்டுமே நினைவூட்ட வேண்டி இருக்கிறது.”

ஜனநாயகக் கட்சியினரின் நியமனர்களின் கருத்துமாறுபாடு நேற்றைய தீர்ப்பின் விளைவைப் பற்றி எச்சரிக்கைகளைச் செய்தாலும், இந்த முடிவுக்கு வழிவகுத்த ஜனநாயகக் கட்சியின் பாத்திரம் பற்றி ஒரு கருத்தும் கூறப்படவில்லை. ஜனநாயகக் கட்சியின் நியமனரான Elena Kagan இந்த முடிவிலிருந்து தன்னை மீட்டுக்கொண்டார், ஏனெனில் கீழ் நீதிமன்றங்களில் குற்றம்சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு பிணைப்பத்திரம் பற்றி விசாரணை வழங்குவதற்கு எதிராக ஒபாமா நிர்வாகம் வாதிட்டபொழுது, இவ்வம்மையார் தலைமை சட்ட அதிகாரியாக இருந்தார்.

அலிட்டோ பெரும்பான்மையரால் மேற்கோள் காட்டப்பட்ட அரசியற் ஷரத்து இரு கட்சி ஆதரவோடுதான் நிறைவேற்றப்பட்டது. Thomas மற்றும் Neil Gorsuch இறுதி திருப்பி அனுப்பல் ஆணையின் அடிப்படையில், புலம்பெயர்ந்தோருக்கு ஆட்கொணர்வு மனுக்களைத் தாக்கல் செய்யும் உரிமை கூட இல்லை என்று வாதிட்டபொழுது, அவர்கள் சட்டவிரோத புலம்பெயர்தல் சீர்திருத்தம் மற்றும் புலம்பெயர்ந்தோர் பொறுப்பு சட்டம் 1996-ன் பகுதியாக இயற்றப்பட்ட சட்டப் பிரிவை மேற்கோள் காட்டினர். இது Harry Reid, Dianne Feinstein, Elijah Cummings, Steny Hoyer மற்றும் Sheila Jackson-Lee போன்ற ஜனநாயகக் கட்சியினர் உட்பட இரு கட்சியினராலும் காங்கிரசில் அங்கீகரிக்கப்பட்டது மற்றும் ஜனநாயகக் கட்சியின் ஜனாதிபதி பில் கிளிண்டனால் சட்டமாக்குவதற்காக கையெழுத்திடப்பட்டது.

இந்த வழக்கு இப்பொழுது ஒன்பதாம் சுற்றுக்கு திரும்ப வந்துள்ளது. நீதிமன்றத்தால் வகுக்கப்பட்ட ஆறுமாத பிணைத்தொகைத் தேவையினை நிராகரிப்பதில், உச்சநீதி மன்றம் புலம்பெயர்ந்தோரின் அரசியற்சட்ட ரீதியான கூற்றுக்களின் பலாபலன்களின் அடிப்படையில் மேலும் கவனமாய் பரிசீலிக்க சிறையில் வைக்குமாறு திருப்பி அனுப்பியது.

Jennings v. Rodriguez வழக்கானது, உரிமை மசோதா என்பதெல்லாம் வெற்றுத்தாள் என்பதற்கான மேலும் ஒரு சான்றாகும். இரு கட்சிகளுமே பிடி ஆணைகள் அல்லது வழக்குகள் எதுவும் இன்றி மக்கட்திரள் கண்காணிப்பு, சட்டவிரோத யுத்தம், அரசு சித்திரவதை, கரும் பகுதி சிறைகள் மற்றும் அமெரிக்க மக்களைப் படுகொலை செய்தல் ஆகியவற்றிற்கு கையெழுத்திட்டுள்ளன. செவ்வாய்க்கிழமை தீர்ப்பை அமுக்கிவைத்தல் என்ற அரசியல் மற்றும் ஊடக நிறுவனங்களின் முடிவானது, அமெரிக்க ஆளும் வர்க்கத்தில் ஜனநாயக உரிமைகளைப் பாதுகாத்தலுக்கான தொகுதி பிரதிநிதி ஆதரவு இல்லை என்பதைக் காட்டுகிறது.

பரந்த அளவில் காலவரையற்றமுறையில் தடுப்புக்காவலில் வைக்கப்படல் ஆட்சிக்கான அங்கீகாரம் என்பது, புலம்பெயர்ந்தோர் நிலை என்றவாறில்லாமல் அனைத்து தேசிய மூலங்களையும் கொண்ட தொழிலாளர்களது இருப்புக்கே ஒரு அச்சுறுத்தல் ஆகும். 1917ல் அரிசோனா, பிஸ்பி-ல் மற்றும் 1901லிருந்து 1903 வரை கொலொரோடாவில் சுரங்கத் தொழிலாளர்களின் வேலை நிறுத்தத்தின் பொழுதான, அரசாங்கத்தின் காலவரையற்று தடுத்து வைத்தல் மற்றும் பெருநிறுவனங்களின் வேண்டுதலின்படி வேலையிறுத்தம் செய்த தொழிலாளர்களை ஒரு மாநிலத்திலிருந்து மற்றொரு மாநிலத்திற்கு அனுப்பவும் கூட செய்த வரலாறு அமெரிக்காவில் இருக்கிறது. இம்முடிவு, ட்ரம்ப் நிர்வாகமானது புலம்பெயர்ந்தோர் இடைத்தடுப்பு முகாம்களை நாடு முழுவதும் வலைப் பின்னலை விஸ்தரிப்பதற்கு மேற்கோள் காட்டப்படப்போவது மட்டுமல்லாமல், அது விரைவிலேயே அமெரிக்கக் குடிமக்களுக்கும் எதிராகத் திருப்பப்பட இருக்கிறது.

Read more...

சிறுபாண்மையினருக்காக எழுந்து நிற்க முடியாதெனில் உங்களால் இந்நாட்டை ஆழமுடியாது. சுமந்திரன்

நாட்டில் ஏற்பட்டுள்ள அசமந்த நிலை தொடர்பாக ஜேவிபி யின் தலைவரால் கொண்டுவரப்பட்ட விசேட வேண்டுதலின் அடிப்படையில் கடந்த மார்ச் மாதம் 6ம் திகதி கூடிய பாராளுமன்ற அமர்வுகளில் கலந்து கொண்டு பேசிய த.தே.கூ வின் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் சுமந்திரன் அவர்கள் மேற்கண்டவாறு தெரிவித்துள்ளார். அவர் தொடர்ந்து பேசுகையில்:

திகன வன்முறைகளை அனுபவித்த அனைவருக்கும் மரணமடைந்த இருவரின் குடும்பங்களிற்கும் முதற்கண் எனது அனுதாபங்களை தெரிவிக்கிறேன். எனக்கு முன்பதாக பேசிய கௌரவ பாராளுமன்ற உறுப்பினர் இது குறித்து ஏமாற்றத்தையும் வெறுப்பையும் எடுத்துரைத்திருந்தார். இச்சம்பவத்தை நம்பமுடியாமைக்கு எந்த காரணமும் இல்லை ஏனெனில் அது இலங்கை வரலாற்றில் ஒரு அங்கமாகவே இருந்து வந்துள்ளது.

இவ்வாறான நிகழ்வுகள் இந்நாட்டிற்கு புதிய விடயமல்ல. இந்நாட்டின் 70 வருட சுதந்திர வரலாறானது எண்ணிக்கையில் சிறுபான்மையினருக்கு எதிரான இத்தகைய சம்பவங்களால் நிறைந்துள்ளது. இது நல்ல விடயமல்ல! இது பெரும்பான்மையினரின் நல்லதொரு பிரதிபலிப்பு அல்ல - அதாவது காலத்துக்குகாலம் எண்ணிக்கையில் குறைந்த மக்கள் இத்தகைய வன்முறைகளை அனுபவிக்கவேண்டும் என்பதும் அவ்வாறான நிலைமைகளில் தண்டணை கிடைக்காதென்ற நம்பிக்கையுமாகும்
இப்பிரேரணையை முன்வைத்த கௌரவ பாராளுமன்ற உறுப்பினர் வரலாற்றில் நிகழ்ந்த இவ்வாறான பல சம்பவங்களை குறிப்பிட்டிருந்தார். இதை செவிமடுக்கையில், இவ்வெந்தத் தருணத்திலும் குற்றவாளிகள் கைது செய்யப்படவோ, சட்டநடவடிக்கை எடுக்கப்படவோவில்லை என்பது புலனானது. தண்டணை கிடைக்காதென்ற நம்பிக்கை இவ்வாறான விடயங்களை செய்வதற்கான தைரியத்தை வரவழைக்கிறது. நீண்ட, இவ்வாறான சம்பவக் கோலங்களைக் கொண்டதோர் வரலாற்றின் விளைவால், தமக்கு எதிரானசட்ட நடவடிக்கை ஏதும் எப்போதும் எடுக்கப்படமாட்டாது என்பதில் அவர்கள் உறுதியாக உள்ளனர். இது கவலைக்கிடமானதோர் வரலாறாகும்.

கண்டி மாவட்டத்தில் சட்டமும் ஒழுங்கும் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு நிலைமைகள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவரப்பட வேண்டும். பிரேத பரிசோதனை அவசியமானது. அது நடைபெற வேண்டும். நடவடிக்கை எடுக்கப்படவேண்டும். ஆனால் அத்துடன் எல்லாம் முடிந்துவிடவில்லை. நாங்கள் இவ்வாறான சம்பவங்கள் நிகழும் போதெல்லாம் வெறுப்பை, அனுதாபங்களை தெரிவிப்பது இன்னொரு அத்தகைய சம்பவம் சில மாதங்களிலேயே நிகழ்வதை காண்பதில் முடிகின்றது. இவ்வாறான மனநிலை முழுமையாக மாறவேண்டும்.

2015 ம் ஆண்டு ஜனவரியில் மாற்றமொன்று நேர்ந்த போது இந்நாட்டின் பிரஜைகளின் எதிர்பார்ப்பு வித்தியாசமானதாக இருந்தது. அவர்கள் இந்த தண்டணை கிடைக்காதென்ற நம்பிக்கை கலாச்சாரம் முடிவுறும் என எதிர்பார்த்தனர். எல்லா மக்களும் எவ்வகையான இனம், மதம், பின்னணி, புவியியல் வாழிட வேறுபாடுகளுக்கு மத்தியில் அமைதியான வாழ்கை வாழலாம் என எதிர்பார்த்தனர். ஆனால் அது நொறுக்கப்பட்டுவிட்டது. இந்த ஒரு சம்பவத்தினால் மட்டுமல்ல இந்த அரசாங்கமும் கொண்டிருக்கும் அதேமாதிரியான மனப்பான்மையினாலும் ஆகும். அவ் மனப்பான்மை யாதெனில், ' பெரும்பான்மை சமூகத்தினரில் எங்களுக்கு எதிரிகளை உண்டாக்காமல் இருப்போம்' என்பதே. ஆனால் பெரும்பான்மை சமூகம் உண்மையில் இவ் வன்முறைகள் தொடர்வதை எதிர்பார்க்கவில்லை. பெரும்பான்மையினரில் 90-95% கும் அதிகமானோர் சமாதானத்தை விரும்புபவர்களும் இவரான சம்பவங்களால் வெறுப்படைந்தவர்களுமாவர். ஆயினும் அரசாங்கத்திடம் எப்போதும் கடும் அரசியல் அரசியற்போக்குடையவர்களின் தவறான செயல்களை ஊக்கமளிக்கும் வகையில் செயற்பட வேண்டும் என் ஒரு நம்பிக்கை இருக்கிறது. ஆகவே இதை மென்மையாக கையாளுகிறீர்கள். பொறுப்புக்கூறல் தொடர்பாக நங்கள் கேள்வியெழுப்பும் போது உடனடியாக அரசாங்கம் பின்னடிக்கின்றது, அதைச்செய்தால் நாங்கள் மக்கள் ஆதரவை இழந்துவிடுவோம் என அரசாங்கம் நினைக்கின்றது. அது உண்மையல்ல! இவ்வாறான, தண்டணை கிடைக்காதென்ற நம்பிக்கையளிக்கும் செயற்பாடுகளே வன்முறைகளை அதிகரிக்கச் செய்கின்றது.

நாங்கள் பெருமான்மையினர் என் நினைப்பவர்களுக்கு சிங்களம் மற்றும் பௌத்தத்தை ஆதரித்து பேசினால் நாம் பாதுகாப்பாக இருந்துவிடலாம் என நினைக்கின்றனர். இதை பல சந்தர்ப்பங்களில் நிரூபித்து உள்ளனர். அது வெறுக்கத்தக்க விடயமாகும். இது இந்நாட்டில் மீதும் இவ் அரசாங்கத்தின் மீதும் வந்துள்ள அவமானமாகும். வெறும் வாய்வார்த்தைகளால் பல்வேறு கொள்கைகளுக்கும் எண்ணங்களுக்கும் பங்காற்றி இருந்தும் அதே முற்போக்கிலேயே நடந்துகொள்கின்றனர். உள்ளூராட்சி தேர்தல் முடிவுகளின் விளைவாலும் கடும் அரசியல் போக்குகள் வளர்ந்து வருகின்றது என்று புரிந்துகொண்டமையாலும் அரசாங்கம் செயலிழந்து போகின்றது, அரசாங்கம் எழுந்து நின்று சரியானத்தைச் செய்ய வலுவில்லாது உள்ளது. நாங்கள் பெரும்பான்மையினரின் ஆதரவை இழக்கின்றோம் ஆகவே நாம் பின்னகர வேண்டுமென அரசாங்கம் நினைக்கின்றது. இவ்வாறான மனப்பாங்கே அரசாங்கம் தற்போது கொண்டுள்ளது

இது இவ்வாறே செல்லுமாயின், மாற்றம் நேரப்போவதில்லை. பெரும்பான்மையினர் மத்தியில் கடும் அரசியற்போக்குடையவர்களின் தவறான செயல்களை ஊக்கமளிக்கும் வகையில் செயற்பட வேண்டும் என்ற அடிப்படையான எண்ணம் மாற வேண்டும்.அது மாறும் வரையில் நாட்டிலுள்ள ஏனைய சமூகத்தினர் சுயமரியாதையுடன் வாழ முடியாது; நாங்கள் இந்நாட்டில் சமவுரிமையுள்ள பிரஜைகள் என கூற முடியாது; எங்கள் உயிர்கள் பாதுகாப்பாக இருக்கும் என்னும் நம்பிக்கையை கொண்டிருக்க முடியாது. கொறடா இவ்விடயங்களை வெளிக்கொணர்ந்தார் என்பதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன். ஆயினும் அவர் எதிர்க்கட்சியை சார்ந்தவர். ஆனால் அவர் முன்வைத்த கருத்துக்களை நான் மெச்சுகின்றேன். துரதிஷ்டவசமாக அத்தகைய முதுகெலும்பு இலங்கை அரசாங்கத்திடம் குறைவுபடுகின்றது. அது ஜனாதிபதியிடமோ பிரதமரிடமோ எந்தவொரு அமைச்சர்களிடமோ இல்லை. உங்களால் சரியானவற்றிக்காக எழுந்து நிற்க முடியாதெனில், உங்களால் நாட்டிலுள்ள எண்ணிக்கையில் குறைந்த சமூகத்தினருக்காக எழுந்து நிற்க முடியாதெனில், உங்களுக்கு இந்நாட்டை ஆளுவதற்கு உரிமை இல்லை!

நன்றி


06.03.2018 திகதி பேச்சின் முழுவடிவம்.




07.03.2018 திகதி பேச்சின் முழுவடிவம்.

Read more...

சங்கரியார் கண்ணை மூடி பால்குடிக்கும் பூனையின் நிலையிலாம். கட்சி தொண்டனின் மடல்.

கண்ணைமூடிப் பால்குடிக்கும் பூனை - நினைக்குமாம் தான் பால் குடிப்பதை யாரும் பார்க்கவில்லை என்று - அதேபோல - தான் கூறும விடயங்கள் எல்லாம் உண்மை என மக்கள் நம்ப வேண்டும் என எதிர்பார்க்கும் குள்ள நரித்தனமுடைய சங்கரிக்கு ஒரு பகிரங்க கடிதம்!

உங்களுக்கு இன்று ஏற்பட்டுள்ள நிலை 2003இன் இறுதியில் சம்பந்தனுக்கு நேர்ந்தது போல அமைந்துள்ளது. நேர்மையும் துணிவும் இருந்தால் நீங்கள் கூட்டணியின் பொதுச் சபையை உடனே கூட்ட வேண்டும்!

அபாண்டமாக கட்சித் தலைவர் மீது குற்றம் சுமத்த வேண்டாம். முதுகெலும்பற்ற உங்கள் அடிவருடிகள் எதுவுமே உங்களுக்கு மாறாக கருத்துத் தெரிவிக்காத நிலையில் உங்களுடைய ஆட்டத்தை சற்று நிறுத்தி தந்தை செல்வா எப்படிக் கட்சி நடத்தினாரோ அப்படி நடத்துங்கள்!

ஏகப்பிரதிநிதிப் பிரச்சினையின் பின் வழக்குத் தாக்கல் செய்து சம்பந்தன், மாவை. சேனாதிராஜா போன்றோருடன் ஒத்துழைக்காது தனியே கட்சியை உங்களுக்கு தலையாட்டுபவர்களுடன் வைத்துக்கொண்டு அவர்களை கட்சியிலிருந்து நீக்கிவிட்டு புதிய உறுப்பினர்களை நியமித்து கூட்டணியின் ஸ்ரான்லி வீதி அலுவலகத்தை விற்றிருக்கிறீர்கள்! இதற்காக நீங்கள் கட்சியின் பொதுக் குழுவில் தீர்மானம் மேற்கொண்டீர்களா?

2010 தேர்தலில் கூட்டமைப்பினுடைய கோரிக்கையை நிராகரித்து வாங்கிக் கட்டியதுடன் - 2013ல் மாகாண சபைத் தேர்தலில் வீட்டுச் சின்னத்தில் போட்டியிட்டுவிட்டு பின்பு கூட்டமைப்பு எனக்குத் தான் என தேர்தல்கள் திணைக்களத்துக்கு கடிதம் எழுதி அதனால் ஏற்பட்ட பிரச்சனையால் நான் கட்சியை விட்டு விலகினேன்! என்னையும் கட்சியின் அங்கத்தவரே இல்லை என ஒரு பத்திரிகைக்கு பதிலும் அளித்திருந்தீர்கள்.

தற்போது பிரதேச சபைத் தேர்தல் காலத்தில் தனித்து நீங்களாகவே ஒவ்வொருவருடனும் கதைத்துவிட்டு இறுதியாக யாரை நீங்கள் எதிரியாக இவ்வளவு காலமும் குறிப்பிட்டு வந்தீர்களோ (உங்களுடைய அண்ணரைக் கொலைசெய்ததாக)அவர்களுடன் சேர்ந்து அவர்களால் சரிந்திருந்த வாக்கு வங்கியை ஓரளவு நிவர்த்தி செய்திருக்கிறீர்கள்!

இன்று மாநகர சபை உறுப்பினராக வென்ற உங்களால் நியமிக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவருக்கு 2வருட கடூழியச் சிறைத் தண்டனை நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.

இம்முறை தேர்தலுக்கு முன் கட்சியின் பொதுச் சபையோ அல்லது செயற்குழுவோ கூடியதா? உடனடியாக கூட்டணியின் அங்கத்தவர்கள் அனைவருக்கும் அழைப்பு விடுத்து பொதுச் சபையை கூட ஏற்பாடு செய்யுங்கள்!

உண்மையுள்ள கட்சித் தொண்டன்,
தங்க. முகுந்தன்.

Read more...

உடனடியாக அரசை விட்டு வெளியேற வேண்டும். வை. எல் எஸ் ஹமீட்

மீண்டும் ஒரு அளுத்கம கலவரம் கண்டியில் நிகழ்ந்தேறிவிட்டது. இந்தக் கலவரத்தில் பொலிசாரின், அதிரடிப் படையினரின் அசமந்தம் மாத்திரமல்ல, அவர்களின் பங்களிப்பும் இருந்திருக்கின்றது. பள்ளிவாசலின் பாதுகாப்புக்கு நின்றிருந்த வாலிபர்கள் துரத்தப்பட்டு இனவாதிகள் பாதுகாப்புத் தரப்பினரின் கண்முன்னால் தாக்குவதற்கு இடமளிக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதேபோன்று இன்னும் பல விடயங்கள் நடந்தேறியிருக்கின்றன. எல்லாவற்றிற்கும்மேல் ஓர் இளம்மொட்டு இந்த இனவாதத்தீயில் கருகிவிட்டது. எல்லாம் வல்ல அல்லாஹ் அவருக்கு ஜன்னதுல் பிர்தௌசை கொடுப்பானாக.

ஒரு சிங்கள சகோதரன் மூன்று முஸ்லிம் குடிகாரர்களால் அநியாயமாக கொல்லப்பட்டான். அதற்காக, அம்மூவரையும் எதுவேண்டுமானாலும் செய்திருக்கலாம். அப்பாவியான இவ்விளமொட்டு என்ன பாவம் செய்தது? பள்ளிவாசல் என்ன பாவம் செய்தது? பெண்களும் குழந்தைகளும் என்ன பாவம் செய்தன? இந்த அராஜகத்தை அரங்கேற்றியவர்கள் மனித இனம்தானா? நெஞ்சு பொறுக்கவில்லை.

இவர்களின் பின்னால் உள்ள சக்தி எது? அந்த சக்தியின் உத்தரவில் இதனை இயக்கிய இயக்குனர்கள் யார்? இது வெளியிடங்களில் இருந்து கொண்டுவரப்பட்டவர்களால் திட்டமிடப்பட்டு அரங்கேற்றப்பட்ட அராஜகம்.

பிரதமருக்கெதிரான நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையில் முஸ்லிம் பிரதிநிதிகளை பிரதமருக்கெதிராக வாக்களிக்கச் செய்வதற்காக மஹிந்த தரப்பினால் அரங்கேற்றப்பட்ட அராஜகம்தான் அம்பாறை, திகன நிகழ்வுகள் என்பது சிலரது வாதம். இதில் உண்மை இல்லை; என ஒரேயடியாக ஓரம் கட்டிவிட முடியாது. உண்மை இருக்கலாம். அவ்வாறெனில் அதற்கேன் பிரதமர் துணைபோகின்றார்?

இனவாதிகள் விடயத்தில் அரசு ஒரு மெத்தனப்போக்கையே கடைப்பிடிக்கும்; என்பதை அம்பாறைக் களவிஜயத் தவிர்ப்பின் மூலம் தெட்டத்தெளிவாகவே பிரதமர் வெளிப்படுத்திவிட்டார். நடைமுறையில் அந்த மெத்தனப்போக்கை பொலிசார் தொடர்ந்தும் நிரூபித்துக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.

ஆனானப்பட்ட 83 ஜூலைக் கலவரத்தையே ஊரங்கடச்சட்டத்தைப்போட்டு ஒரு சில மணித்தியாலங்களில் அடக்கினார் J R. ஆனால் இரண்டு நாட்கள் ஊரடங்கைத் தாமதித்து இனவாதிகள் வெறியாட்டம்ஆட வெளிப்படையாக இடம்கொடுத்துவிட்டு அதன்பின் ஊரடங்கைப் போட்டு அடக்கினார். அவரது மருமகன் ஊரடங்கைப் போட்டு, பொலிசார், அதிரடிப்படையினரின் முன்னிலையில் அவர்களின் துணையுடன் அராஜகம் அரங்கேற அனுமதியளித்திருக்கின்றார். மாமாவிடம் இருந்த அந்த சிறிய அளவு நேர்மைகூட மருமகனிடம் இல்லை.

மனிதன் என்றால் தனிப்பட்ட பிரச்சினைகள் வரத்தான் செய்யும். அதில் ஒரு முஸ்லிம் சம்பந்தப்பட்டுவிட்டான் என்பதற்காக ஒட்டுமொத்த முஸ்லிம்களையும் வேட்டையாடும் படலம் இன்னும் எவ்வளவு காலம் தொடரப்போகின்றது? இலங்கையும் ஒரு மியன்மாராக மாறும் வரையா? இந்தப் பிரதமரின் அரசில் எந்தவொரு முஸ்லிமும் குந்திக்கொண்டிருக்க முடியுமா?

அரசை விட்டு வெளியேறுங்கள்

எனவே, ஒரு கணமும் தாமதியாது அரசைவிட்டு வெளியேறுங்கள். அரசைவிட்டு வெளியேறினால் வருபவர்கள் பாதுகாப்புத் தருவார்களா? என சிலர் கேட்கிறார்கள். இவர்கள் பாதுகாப்புத் தந்துவிட்டார்களா? என்ற கேள்விக்கு பதில்சொல்லிவிட்டுத்தான் அந்தக் கேள்வி கேட்கப்பட வேண்டும். இந்த வாதம் எவ்வாறிருக்கிறதென்றால், வருபவர்களும் பாதுகாப்புத் தருவார்கள்; என்பதற்கு உத்தரவாதமில்லை, இருப்பவர்களும் தரவில்லை. எனவே, நாங்கள் இங்கேயே இருந்து இந்த அமைச்சுப் பதவிகளை அனுபவித்துவிட்டுப் போகின்றோமே! என்பதுபோல் இருக்கின்றது.

உடனே, அரசை விட்டு வெளியேறுங்கள். அதன்பின் பிரதமரிடமும் ஜனாதிபதியிடமும் சில நிபந்தனைகளை முன்வையுங்கள். அதில் “ முஸ்லிம்களின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த வேண்டும்” என்றுமட்டும் எழுதிவிடாதீர்கள். நீங்கள் முஸ்லிம்களின் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துங்கள்; என்று பாராளுமன்றத்திலும் அமைச்சரவையிலும் கேட்பதும் அவர்கள் ஆம் என்பதும் அதன்பின் அவர்கள் அடிப்பதும் நீங்கள் ஆக்ரோஷமாக பேசி படங்காட்டுவதும்; போதும்.

மாறாக, முஸ்லிம்களின் பாதுகாப்பை உறுதிசெய்ய அரசு என்ன, என்ன செய்யவேண்டும்? என்பதை நிபந்தனையாக வையுங்கள். அவற்றில் முதன்மையாக,

இந்த இனவாத அராஜகத்தை வெளியூரில் இருந்து ஆட்களைக் கொண்டுவந்து இயக்குவது சில இனவாத அமைப்புகளும் அவற்றின் பிரதான செயற்பாட்டாளர்களும். அவர்களை முதலாவதாக கைது செய்து பிணையில் வெளிவரமுடியாத கடுமையான சட்டங்களின் கீழ் நடவடிக்கை மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும்.

வன்செயலில் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் உடனடியாக கைது செய்யப்பட வேண்டும்.

ஊரடங்கு நேரத்தில் இனவாதிகள் எவ்வாறு வந்து தாக்குதல் நடத்தினார்கள்? அவர்கள் ஏன் கைதுசெய்யப்படவில்லை? இதற்கு ஒத்துழைத்த பாதுகாப்பு அதிகாரிகள் உடனடியாக சேவையில் இருந்து நிறுத்தப்பட்டு முழுமையான விசாரணை நடாத்தப்பட்டு தண்டிக்கப்பட வேண்டும்.

எதிர்காலத்தில் இனவாத சம்பவங்களுக்கு பொறுப்புக்கூறுபவர்களாக அந்தந்த பிரதேச பொலிஸ் உயர் அதிகாரிகள் மாற்றப்பட வேண்டும்.

இவற்றை அரசு உடன் செய்யவேண்டும். அத்தோடு பாதிக்கப்பட்ட கடைகள் வீடுகள் உடன் திருத்தப்பட வேண்டும். அளுத்கமவில் இழுத்தடித்துபோல் அல்லாமல் ஒரு சில வாரங்களுக்குள் முழுமையான நஷ்டஈடு வழங்கப்பட வேண்டும். அதுவரை தொழில்களை இழந்தவர்களுக்கு ஒரு தொகை குடும்பச்செலவுக்கு வழங்க வேண்டும்.

இவற்றிற்குமேலாக, ஒரு ஆணைக்குழு நியமித்து அளுத்கம, கிந்தோட்டை, அம்பாறை, திகன கலவரங்கள் தொடர்பாக விசாரித்து இவற்றின் பிரதான சூத்திரதாரியை நாட்டுமக்களுக்குத் தெரியப்படுத்தப்பட வேண்டும்.

அத்தோடு முஸ்லிம்கள் எதிர்நோக்குகின்ற காணிப்பிரச்சினைபோன்ற சில முக்கியவிடயங்களுக்கும் தீர்வுதரவேண்டும்.

நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை

நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணை கொண்டுவரப்பட்டாலும் வாக்கெடுப்பிற்கு உடனடியாக வராது. சற்றுக் காலம் எடுக்கும். இந்தக்காலப்பகுதிக்குள் இவற்றில் பெரும்பாலானவை தீர்க்கப்படுமானால் எதிர்க்கட்சியில் இருந்துகொண்டு நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையை தோற்கடிக்க பிரதமருக்கு ஆதரவு வழங்கலாம்.

முஸ்லிம்களின் பாதுகாப்பு நடைமுறையில் உறுதிப்படுத்தப்பட்டு நமது முக்கிய பிரச்சினைகளும் தீர்க்கப்படுமானால் அதன்பின் நீங்கள் மீண்டும் அரசில் சேர்ந்து அமைச்சுப் பதவிகளை அனுபவிப்பதில் ஆட்சேபனையில்லை. மாறாக, இவை எதனையும் நிறைவேற்ற ஆயத்தமில்லையெனில் பிரதமரைத் தோற்கடிப்போம். அதன்பின் இன்ஷாஅல்லாஹ்,

புதிய பிரதமராக வருபவரிடம் இதே நிபந்தனைகளை முன்வைத்து எதிரணியில் இருந்து ஆதரவு வழங்குவோம். நமது நிபந்தனைகளை அவர் நிறைவேற்றுவதைப்பொறுத்து நேரடியாக ஆட்சியில் பங்கெடுப்பதைத் தீர்மானிப்போம். நமது கையில்தான் துரும்பு இருக்கின்றது; என்பதை மறந்துவிட வேண்டாம். உங்கள் அமைச்சுப் பதவிக்காக தயவுசெய்து சமூகத்தை நட்டாற்றில் விடவேண்டாம். உடனடியாக அரசைவிட்டு வெளியேறுங்கள்.

நாம் இல்லாமல் எந்தவொரு அணியாலும் ஆட்சியமைக்க முடியாது; என்பதைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள். யானைக்கு அதன் பலம் தெரிவதில்லையாம் அது சாகும்
வரை; என்பதுபோல் இருந்துவிடாதீர்கள்.

கணக்கைப் பாருங்கள்:
ஐ தே க: 106+1= 107
சு க. : 95
த தே கூ: 16
மிகுதி JVP & டக்ளஸ்

ஐ தே கட்சியின் 107 இல் 17 முஸ்லிம். அதில் 12 முஸ்லிம் கட்சிகள்
சு க யில் 4

107-17= 90
T N A=. 16
Total = 106 பிரதமர் வெல்ல முடியாது. இதில் ஐ தே கட்சி கழுத்தறுப்பு எத்தனையென்று தெரியாது. ஜனாதிபதி பிரதமரை ஆதரித்தாலும் எத்தனை தேறுமென்று கூறமுடியாது. இத்தனையும் தாண்டி பிரதமர் வெற்றிபெற்றால் பெற்றுக்கொண்டு செல்லட்டும். உதவாக்கரை ஆட்சியில் இருப்பதைவிட எதிர்க்கட்சி அரசியல் செய்வோம், நம் பிரச்சினைகளை சர்வதேச மயப்படுத்துவோம்.

ஒன்றைப்புரிந்துகொள்ளுங்கள், வெற்றிபெற்றாலும் பிரதமரால் சுமுகமாக ஆட்சியைக் கொண்டுசெல்வது கடினம். பெரும்பாலும் நாம் இல்லாமல் வெற்றிபெறவேமாட்டார். மறுபுறத்தில் பிரதமர் தோற்று மஹிந்தவும் மைத்திரியும் இணைந்தாலும் நாம் இல்லாமல் ஆட்சியமைக்க முடியாது.

இவ்வளவு சக்தியை வைத்துக்கொண்டு அமைச்சுப் பதவிகளைக் காப்பாற்றுவதற்காக இனவாதிகளிடம் அடிவாங்குகின்ற சமூகமாக இருக்கப்போகின்றோமா? சிந்தியுங்கள்.

அரசைவிட்டு உடனே வெளியேறுங்கள்ச. மூகம் அதற்குரிய அழுத்தத்தைக் கொடுங்கள்.

Read more...

கொதிப்படைந்த கொழும்பு முஸ்லிம்கள் அலரி மாளிகை வாசலில்!

முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக பேரினவாதிகள் கட்டவிழ்த்து விட்டுள்ள வன்முறைகளுக்கு எதிராக கொழும்பில் இளைஞர்கள் கொதித்தெழுந்து அலரி மாளிகை வாயிலை முற்றுகையிட்டுள்ளனர்.

கண்டி மாவட்டத்தின் பல்வேறு பகுதிகளில் நேற்று பிற்பகல் முதல் வெடித்த இனக்கலவரம் காரணமாக முஸ்லிம்களுக்கு சொந்தமான 30க்கும் மேற்பட்ட வர்த்தக நிலையங்கள், வீடுகள் மற்றும் வாகனங்கள், சொத்துக்கள் என்பவற்றுடன் பள்ளிவாசல்களும் பேரினவாதிகளால் கடுமையாக ​சேதமாக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்நிலையில் பேரினவாதிகளின் அட்டகாசங்களுக்கு எதிராக கொழும்பில் கொந்தளித்து எழுந்த முஸ்லிம் இளைஞர்கள் இரவு 7 மணிதொடக்கம் நள்ளிரவு தாண்டிய நிலையிலும் அலரி மாளிகையின் பின்வாசல் பிரதேசத்தை முற்றுகையிட்டு மனித சங்கிலிப் போராட்டத்தில் குதித்திருந்தனர்.

இப்போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டவர்களை பிரஜைகள் சமாதான சபையின் இணைச் செயலாளர் அன்வர் மனதுங்க, ஒருங்கிணைப்பாளர் ஆர்.எப். அஷ்ரப் அலீ, உபதலைவர் பவாஸ் மற்றும் சமூக சேவகரும் அரசியல்வாதியுமான ஷிராஸ் யூனூஸ் உள்ளிட்ட குழுவினர் வழிப்படுத்தினர்.

இந்நிலையில் பிரதமர் உள்ளிட்ட முக்கியஸ்தர்கள் போய் வரும் வழி பல மணித்தியாலங்களாக மூடப்பட்டு முற்றுகையிடப்பட்ட நிலையில் பிரதமர் அலுவலக அதிகாரிகள் மற்றும் பாதுகாப்புத் தரப்பினர் போராட்டக்காரர்களுடன் பேச்சுவார்த்தையில் ஈடுபட்டனர்.

நாளை காலை ஒன்பதரை மணியளவில் போராட்டக்காரர்களை சந்திக்க பிரதமர் ரணில் விக்ரமசிங்க நேரம் ஒதுக்கித் தருவதாகவும், அமைதியாக கலைந்து செல்லுமாறும் பாதுகாப்புத் தரப்பினர் பிரஜைகள் சமாதான சபையின் முக்கியஸ்தர்களிடம் வேண்டுகோள் விடுத்தனர்.

இதனையடுத்து நாளைய தினம் பிரஜைகள் சமாதான சபையின் முக்கியஸ்தர்களுடன் கண்டி பாதிக்கப்பட்ட பிரதேசத்தைச் சேர்ந்த இக்ரம் (தெல்தெனிய) மற்றும் மிப்லால் மௌலவி ஆகியோர் உள்ளிட்ட குழுவொன்று பிரதமர் ரணில் விக்ரமசிங்கவுடன் கலந்துரையாடல் ஒன்றை மேற்கொள்ளவுள்ளது.

Read more...

டாக்டர் ஷாலினி நோயை பகிரங்கமாக கூறியதால் தமிழீழ மாத்திரை காலாவதியாகும் அபாயத்தில்! பீமன்.

உளவியல் நிபுணர், சமூகசேவையாளர், பெண்ணியவாதி, வரலாற்ராய்வாளர், தமிழ் ஆர்வலர் என பல்வேறுவிதமாக டாக்டர் ஷாலினி அறியப்படுகின்றார். இவர் அண்மையில் கனடா சென்றார். அங்கே தமிழரின் பல்வேறுபட்ட தரப்பினரையும் சந்தித்தார். தனது பயணத்தை முடித்துக்கொண்டு இந்தியாவில் இறங்கிய அவர் கீழ்கண்டவாறு தனது முகப்புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தார்.:

எனது முழுப்பயணத்தைப்பற்றி எழுதுவதானால் அல்லது பேசுவதானால் அதற்கு வருடங்கள் தேவைப்படும். பல்வேறு பாடங்களையும், அவதானிப்புக்களையும், புரிதல்களையும் தந்ததோர் பயணமாகவே ரோறொன்டோவுக்கான பயணம் அமைந்திருந்தது. அவற்றில் சில முக்கியமான புள்ளிகளை குறிப்பிடுகின்றேன் என தனது அனுபவங்களை பதிவு செய்துள்ளார்.

தமிழ் நாட்டிலிருக்கின்ற எங்களுக்கு எல்ரிரிஈ என்பது ஒர் கதாநாயக அமைப்பு என்றும் பிரபாகரனே தமிழ் மக்களின் இறுதி அடையாளச்சின்னம் என்றும்தான் தெரியும். ஆனால் நான் ரொறொன்டோவில் இறங்கியதிலிருந்து சந்தித்த ஒவ்வொரு தமிழரிடமிருந்தும் ஒவ்வொரு புதிய கதையை படித்துக்கொண்டேன். இலங்கைத் தமிழர்களின் கதை பல பக்கங்களைக்கொண்டது. அவர்களில் பலர் நடந்து முடிந்தது எவ்வித பலனையும்தராத யுத்தம் என்று உணர்கிறார்கள். பணம் புகழ் அதிகாரம் என்பவற்றின் மீது பிரபாகரன் கொண்டிருந்த பேராசை காரணமாக அவன் மக்களை கொன்றுகுவித்து, பயங்கரவாதமயமாக்கி, துஷ்பிரயோகம்செய்து ஒர் சமூகவிரோதிக்கான பரிபூரண சின்னமாக விளங்கினான் என அம்மக்கள் என்னிடம் அழுத்தம்திருத்தமாக கூறினார்கள். பல தாய்மார் தமது மகன்மார் யுத்தவெறிக்குள் பலாத்காரமாக தள்ளப்படுவதிலிருந்தும் பெண்பிள்ளைகள் கற்பழிப்புக்களிலிருந்தும் தப்புவதற்காக நாட்டைவிட்டே ஓட நிர்பந்திக்கப்பட்டோம் என மிகுந்த மனவுளைச்சலுக்கும் ஆத்திரத்திற்கும் உள்ளாகியுள்ளனர்.

நாம் தற்கொலையை ஓர் சாகசமாக ஏற்று அதைப்போற்றி வாழ்த்துப்பாடும் ஒர் கலாச்சாரத்தை கொண்டுள்ளளோம். ஆனால் எமது வளர்ந்துவருகின்ற சமுதாயம் இவ்விடயத்தை ஓர் தலைசிறந்த செயற்பாடாக கற்றுக்கொள்கின்றது என்ற அபாயத்தை நாம் மறந்து விடுகின்றோம். நாம் அவர்களுக்கு கற்றுக்கொடுக்கவேண்டிய விடயம் இதுவல்ல..

கியூபாவிற்கு சென்று வந்தவர்கள் பிடல் கஸ்ரோ ஒரு புனிதமான புரட்சியாளன் என்று சொல்கின்றார்கள். ஆனால் அவரும் ஒரு போலி கதாநாயகன்தான். பருவமடையாத பெண்பிள்ளையை தாய் கூட்டிக்கொடுக்கிற நிலையில் அந்நாட்டின் வறுமை உள்ளது. ஆனால் பிடல்கஸ்ரோ இவ்விடயத்தில் எதுவும் செய்யவில்லை. அவர் தொலைக்காட்சியில் தோன்றியபோது அவ்வப்போது அவரின் மூஞ்சியில் மக்கள் துப்பினர் எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

என்னைப்பொறுத்தவரை ஷாலினி அவர்கள் எதுவும் புதிதாக தெரிவிக்கவில்லை. புலிகள் என்று தமது கோரமுகத்தை தமிழ் மக்கள் மீதும் சகபோராளி அமைப்புக்கள் மீதும் காண்பிக்க முற்பட்டார்களோ அன்றே மேற்படி குற்றச்சாட்டுக்கள் நிருபணமாகியிருந்தது. அண்மையில் கனடாவில் திரையிடப்பட்டிருந்த „சொர்கத்தில் பிசாசுகள்'; என்ற குறும்படத்தில்கூட தமிழ் சமூகத்திடமிருக்கின்ற வன்செயல்நாட்டம் தொடர்பாக கேள்வி எழுப்பப்பட்டிருந்தது. ரெலோ இயக்கத்தை தடை செய்த புலிகள் அவ்வியக்க உறுப்பினர்களை கைது செய்து அவர்களை உயிருடன் ரடயர்போட்டு எரித்த காட்சியை நேரடியாக கண்ட ஒருவரின் நடிப்பில் : புலிகள் ரெலோ அமைப்பினரை உயிருடன் டயர் போட்டு எரித்தார்கள். அங்கே இளைஞர்களின் உயிர் தீக்குள் துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. புலிகள் எரிகின்ற டயர்களுக்கும் உயிர்களுக்கும் காவல்நின்றார்கள். யாழ் தமிழ் சமூகம் காவல்நின்றவர்களுக்கு குளிர்பாணம் கொடுத்து உற்சாகமேற்றிக்கொண்டிருந்து என்று குறிப்பிட்டதுடன், யாழ் சமூகத்திடம் வன்முறைக்குணாம்சம் போராட்ட இயக்கங்கள் உருவாக முன்பிருந்தே இருந்திருக்கின்றது என்றார்.

இலங்கையில் புலிகள் கருத்துச்சுதந்திரத்தை தமது இரும்புக்கரம் கொண்டு நசுக்கி துவம்சம் செய்திருந்தாலும்; புலம்பெயர்தேசத்தில் பயங்கரவாதத்திற்கு வெளிச்சம்போட்டுக் காட்டப்பட்டுக்கொண்டேயிருந்தது. ஷாலினி விடயத்தில் புலி-வியாபாரிகளின் அடக்குமுறை அவரின் முகநூல் கணக்கை முடக்கி அவரது குரல்வளையை நசுக்கிவிடலாம் என்ற முயற்சிவரை சென்றுள்ளமை தொடர்பில் விசாரணை செய்கின்றபோது, பழ நெடுமாறன், வைகோ, சீமான் என பல்வேறு இந்திய அரைகுறைகளை அழைத்து வியாபாரத்தை விஸ்தரித்துக்கொண்டிருக்கின்ற தமிழீழ வியாபாரிகட்;கு டாக்டர் ஷாலினியினுடனான அனுபவம் தெருவால்சென்ற பாம்பை சீலைக்குள்ளே விட்டதாக தென்படுகின்றது. தலைவர் வருவார்! தருவார் தமிழீழம்! என தமிழீழ மாத்திரை விற்பனை செய்கின்ற வியாபாரிகட்கு டாக்டரின் அறிக்கை தமிழீழ-மாத்திரை வியாபாரத்திற்கு சீல் வைக்கும் நிகழ்வாக உணரப்பட்டுள்ளது.

வியாபார நஷ்டத்திற்கு காரணமானவர்கள் என்று கருதப்பட்டோர் அத்தனைபேர்மீதும் காழ்புணர்ச்சி தீர்க்கப்படுகின்றது. கனடாவில் செயற்படுகின்ற ஒர் பெண் இழிசெயலர்களால் சிடுமூஞ்சித்தனமாக இலக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளார். அப்பெண்ணை இலக்கு வைத்தவர்கள் அம்பாறை மாவட்ட மத்தியமுகாம் பகுதியில் விசேட அதிரடிப்படையினரால் கற்பழித்து கொல்லப்பட்ட கோணேஸ்வரியை மீண்டும் திரைக்கு கொண்டுவந்துள்ளனர். சுமார் இரண்டரை தசாப்தங்களாக கோணேஸ்வரியை வைத்து உண்டியல் குலுக்கும் கோணங்கிகளிடம் கோணேஸ்வரியின் அயலூர்காரனாகிய நான் கேட்கும் கேள்வி யாதெனில்: உங்கள் உண்டியல் குலுக்கலுக்கு உறுதுணையாய் நிற்கின்ற கோணேஸ்வரியின் குடும்பத்திற்கு இதுவரை உண்டியல் பணத்தில் எத்தனை பைசா வழங்கியுள்ளீர்கள்? அவரது குழந்தைகள் அனுபவித்த துன்பத்தில் எதாவது பங்கு கொண்டுள்ளீர்களா?

மேலும் தமிழ் சமூகம் கடந்தகால வன்முறை அனுபவங்களை மறக்கமுடியாதவர்களாக அதன் தாக்கங்கள் அவர்களை மனநோயாளிகளாக்கியுள்ளது என்பது ஷாலினி அவர்களால் மாத்திரம் முன்வைக்கப்பட்ட கருத்துக்கிடையாது. மேற்குலக நாடுகளில் பல்வேறுபட்ட வன்செயல் சார்ந்த செயற்பாடுகளுக்காக நிதிமன்றங்களில் குற்றவாளிகளாக்கப்பட்ட தமிழர்கள் சார்பாக வாதாடிய வக்கீல்கள்: 'தமிழ் மக்கள் கடந்துவந்த பாதை கடினமானதும் வன்முறை கலந்ததுமாகவும் இருந்திருக்கின்றது. அவர்கள் இவ்வனுபவங்களினால் உளரீதியாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளார்கள். அதன் தாக்கமே இவர்களை வன்செயலுக்கு தூண்டுகின்றது என்பதை கருத்திற்கொண்டு அவர்களை விடுதலை செய்யுங்கள் அல்லது குறைந்தபட்ச தண்டனை வழங்குங்கள்'; என நீதிமன்றுகளில் மனுச்செய்யப்பட்ட தருணங்களில் மன்றுகள் அதை ஏற்றுக்கொண்டிருக்கின்றது என்பதை கிணற்றுத்தவளைகள் எவ்வாறு அறிந்திருக்கப்போகின்றார்கள். ஏன் இன்றுவரை மேற்குலக நாடுகளில் அரசியல் தஞ்சம் நிராகரிக்கப்பட்ட பலருக்கு மேற்படி காரணத்திற்காக மனிதாபிமான ரீதியில் தங்குமிட அனுமதி வழங்கப்பட்டுள்ளதை வன்செயலின் போஷகர்கள் அறிந்திருக்கவில்லையா? அவ்வாறயின் புலி-வியாபாரிகள் பயங்கரவாதம் நியாயப்படுத்தப்படவேண்டுமென்பதற்காக சலுகைகளை தமிழர் இழக்கவேண்டும் என விரும்புகின்றார்களா?

இறுதியாக இந்தியத் தேர்தல்களில் இலங்தைத்தமிழர் விவகாரம் முக்கியமான பாத்திரத்தை வகிக்கின்றது என தெரிவித்துள்ள ஷாளினி. எதிர்வரும் காலங்களில் இவ்விடயம் தொடர்பாக பேசுபவர்கள் அவதானமாக இருக்கவேண்டும் என்றும் தான் தமிழர்களின் உண்மைக்குரல்களை செவிமடுத்துள்ளதாகவும் எச்சரித்துள்ளார். அத்துடன் 'ரஜீவ் காந்தியினால்தான் தமிழர்களாகிய நாம் இன்று இலங்கையில் வாழ்கின்றோம்' என தமிழர்கள் சிலர் தெரிவித்ததாவும் குறிப்பிட்டுள்ளதுடன் இனிமேலும் நாம் ஒருபக்க கதையை மாத்திரம் கேட்டுக்கொண்டிருக்கமுடியாது, விடயத்தை ஆழமாக படிக்கவேண்டும் என்றும் அழைப்பு விடுத்துள்ளார்.

ஆம். இலங்கையில் 13ம் திருத்தச்சட்டத்திற்கு வழிவகுத்த ராஜீவ்காந்தி அவர்களின் செயற்பாடும் இன்றுவரை தமிழ்நாட்டு மக்கள் இலங்கைத் தமிழர் விவகாரத்தில் காட்டிவருகின்ற அக்கறையும் தரம்தாழ்த்த முடியாதது எனச் சிரம்தாழ்துகின்ற அதேநேரத்தில் இந்தியாவிடம் நாம் கற்றுக்கொண்ட கசப்பான பாடங்களையும் ஷாலினி அறிந்தாகவேண்டும்.

இந்தியாவின் வெளிவிவகாரக்கொள்கையானது இலங்கையின் இறையாண்மையை உதாசீனம் செய்வதாகவே இருந்துவந்துள்ளது. இலங்கை சுதந்திரமடைவதற்கு முன்னதாகவே இலங்கையின் வெளிவிவகாரக் கொள்கை எவ்வாறு இருக்கவேண்டும் என இந்தியா தீர்மானித்துள்ளது. டாக்டர் பலேக்கர் 1948ம் ஆண்டு எழுதிய „இந்தியப்பாதுகாப்பு' எனும் புத்தகத்தில் இலங்கை அரசு சுதந்திரம் கிடைத்தபோதும் தனது வெளிநாட்டுக் கொள்கையில் இந்தியாவுக்கு எதிரான கொள்கையை முன்வைத்தாலோ அல்லது தன்னை நடுநிலைமை என்று சொன்னாலோ அல்லது இந்தியாவின் ஜோதியாக இருந்தாலோ அது இந்தியாவின் பாதுகாப்புக்கு பேராபத்தாக அமைந்துவிடும். அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலை உருவாகின்றபோது இந்தியா மிகவும் எச்சரிக்கையாக இருக்கவேண்டும் என்ற கருத்தை முன்வைத்துள்ளார். அதற்கு ஆசிய ஜோதி நேரு அவர்கள் வழங்கிய முன்னுரையில் அக்கருத்து சரியானது என்று ஏற்றுக்கொண்டுள்ளார். ஆனால் நாங்கள் 'அணிசேரா' (non-aligned) கொள்கையை கடைப்பிடித்து எமது இறைமையை நிலைநிறுத்துவோம் என்ற செய்தி இந்தியாவிற்கு தெளிவாக சொல்லப்பட்டுள்ளது.

இந்நிலையில்தான் இலங்கையில் தனது காலை நிலையாக பதிப்பதற்கு அல்லது இலங்கை அரசை அடிபணிய வைப்பதற்காக இலங்கையில் தமிழ் ஆயுதக்குழுக்களை உருவாக்கிய இந்தியா, அவ்வமைப்புக்களின் வளர்ச்சி கண்டு மிரண்டது. இலங்கையில் தமிழீழம் உருவாவது இந்தியாவின் இறையாண்மைக்கு அச்சுறுத்தலான முன்னுதாரணமாகும் என்ற கருத்தை தமிழ் அமைப்புக்களுக்கு எடுத்துக்கூறி இலங்கையில் தமிழீழம் உருவாவதை இந்தியா ஒருபோதும் அனுமதிக்காது என தனது இரட்டை முகத்தை வெளிக்காட்டியது.

அத்துடன் நின்றுவிடாது தமிழ் அமைப்புக்களின் ஒட்டுமொத்த பலத்தை நொருக்கியது. அமைப்புக்களுள் உள்மோதல்களை உருவாக்கி அவற்றை பலவீனமாக்கியதுடன் இயக்கமோதல்களுக்கும் தூபமிட்டது. இவை தொடர்பான வரலாறு புத்தகங்களாகவே எழுதப்படமுடியும்... எனவே இந்தியா இட்;ட 13 என்ற பிச்சையில்தான் இலங்கையில் தமிழர்களின் இருப்பு உறுதியானது என்ற மமதையை இந்தியா ஒடித்துக்கொள்ளவேண்டும்.

Read more...

மட்டக்களப்புச் சமூக நடைமுறைகளில் ‘குடி’ யின் வகிபாகம் – சு.சிவரெத்தினம்

(சு.சிவரெத்தினம், விரிவுரையாளர், சுவாமி விபுலாநந்தா அழகியற் கற்கைகள் நிறுவகம், கிழக்குப்பல்கலைக்கழகம். இலங்கை.)

இக்கட்டுரை, “ஈழத்தின் மட்டக்களப்புச் சமூக நடைமுறைகளில் சங்க இலக்கியத்தில் கூறப்படும் ‘குடி’ யின் வகிபாகமும் இறந்தவர்களைப் புதைக்கும் தமிழ் மரபும்” பற்றியதாகும்.

இலங்கை, தென்னிந்திய வரலாற்றை எழுதிய சிங்கள, தமிழ் வரலாற்று அறிஞர்கள், இலங்கையும் தென்னிந்தியாவையும் வெவ்வேறு பிரதேசங்களாகவே எழுதி வந்துள்ளனர். சிங்கள வரலாற்று அறிஞர்கள் தென்னிந்தியாவை ஓர் அன்னியப் பிரதேசமாகவும் ஈழத்தமிழர்களை பூர்வீக மற்றவர்களாகவுமே எழுதி வந்துள்ளனர். தென்னிந்திய வரலாற்றை எழுதிய தமிழ் வரலாற்று அறிஞர்கள், ஈழத்தமிழர் குறித்தோ அல்லது இலங்கை குறித்தோ பெரிதாக எதுவும் எழுதவில்லை. இவ்வகையான எழுத்துக்களும் அதன் பயனாய் உருவான இனக்காழ்ப்புணர்வுக் கட்டுமானமும் தொடர்ச்சியான இனமோதலுக்கே வழி வகுத்தது.

முதன் முதலில் பேராசிரியர் கா. இந்திரபாலா தொல்லியல் அடிப்படையில் இலங்கைத் தமிழர் பற்றி ஆய்வு செய்து, இலங்கைத் தமிழர் வரலாற்று எழுத்தியலில் புதிய பரிமானத்தை ஏற்படுத்தினார் எனலாம். “இலங்கையையும் தென்னிந்தியாவையும் பிரித்து நிற்கும் கடல் உண்மையில் இரண்டு பகுதிகளையும் இணைக்கும் கடல். அக்கடலின் இரு பக்கங்களிலுமுள்ள நிலப்பகுதிகள் ஒரு பொதுப்பண்பாட்டுப் பிரதேசத்தின் பாகங்கள்…. வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்திலிருந்து வடக்கு நோக்கியும் தெற்கு நோக்கியும் இந்நிலப்பகுதியில் மக்கள் பெயர்ச்சிகளும் பண்பாட்டுப் பரம்பலும் கடல் கடந்து நடைபெற்று வந்துள்ளன, பெரும் அரசியலமைப்புகள் இப்பிரதேசத்தில் தோன்றும் வரை. இத்தகைய மக்கள் நடமாட்டத்தையும் பண்பாட்டுப் பரம்பலையும் ‘அன்னியர் படையெடுப்பு’ அன்னியர் செல்வாக்கின் வருகை என்றெல்லாம் வர்ணிப்பது தவறாகும். இவை ஒரே நிலப்பகுதிக்குள் ஏற்பட்ட பரிமாறல்களும் பெயர்ச்சிகளுமாம். இலங்கைத் தீவானது தொல்காலத்தில் தூர தென்னிந்தியப் பண்பாட்டு வலயத்துள் அடங்கிய ஒரு பாகம் என்பதை ஏற்றுக் கொண்டால், வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்திலும் வரலாற்றுத் தொடக்க காலத்திலும் இங்கு நடைபெற்ற நிகழ்ச்சிகளை ஒரு புதிய கண்ணோட்டத்தில் அவதானிக்கமுடியும். அக்கண்ணோட்டம் இலங்கை தொடர்பாக, அதாவது இலங்கையின் வரலாற்றைப் பொறுத்த மட்டில், தென்னிந்தியாவை ஓர் அன்னியப் பிரதேசமாக நோக்காத கண்ணோட்டமாகும்.”

ஈழத்தமிழர், தமிழ்நாட்டுத் தமிழர் என்ற ‘தமிழ்’ ஒருமைப்பாட்டிற்கும் அப்பால் தமிழர்களிடம் காணப்பட்ட, இன்று தமிழ்நாட்டுத் தமிழர்களிடம் காணப்படாத தொன்மையான பண்பாட்டு எச்சங்களை ஈழத்தமிழர்களிடம் காணக்கூடியதாக இருக்கின்றது. பண்டைய சங்ககால பண்பாட்டில் ‘குடி’எனும் சொல் குறிக்கும் கருத்தாக்கத்தினை அடிப்படையாக எடுத்துக்கொண்டு, அது ஈழத்தின் மட்டக்களப்புச் சமூகத்து அமைப்பில் எவ்வண்ணம் பங்காற்றுகின்றது என்பதை புரிந்து கொள்வதின் ஊடாக முன்னைய தமிழ் சமூகத்தைப் புரிந்து கொள்வதோடு, அது எவ்வண்ணம் தென்னிந்திய சமூகத்துடன் ஒரு தொடர்ச்சியையும் அதேநேரம் தனித்துவத்தினையும் கொண்டிருக்கின்றது என்பதையும் புரிந்து கொள்ள முடியும். இந்தப் புரிந்துகொள்ளல் இலங்கை, தென்னிந்திய வரலாற்று எழுத்தியலில் புதிய போக்குகளைத் தோற்றுவிக்கலாம்.

குடி என்பதற்கு பல் வேறு விதமான அர்த்தங்கள் இருந்த போதிலும் கலித்தொகையில் ‘குடி’எனும் சொல் பின்வரும் இடங்களில் குடும்பம் எனும் அர்த்தங்களில் இடம் பெறுவதனைக் காணலாம்.

தொல் இசை நட்ட குடியொடு தோன்றிய
நல் இனத்து ஆயர், ஒருங்கு தொக்கு” 104 – 5, (கலி.பக்:459)

எனும் பாடலிலும் “வீவு இல் குடிப்பின் இருங்குடி ஆயரும்” 105 – 7 (கலி.பக் – 469) என குடி குடும்பத்தைக் குறித்து வருகின்றது. தொல்காப்பிய பொருளதிகாரத்தில்,

பிறப்பே குடிமை ஆண்மை ஆண்டோடு
உருவு நிறுத்தகாமவாயில்
நிறையே அருளேஉணர்வொடுதிருவென
முறையுறக் கிளந்த ஒப்பினது வகையே”

எனும் மெய்ப்பட்டியல் சூத்திரத்திரத்துள் “பிறப்பாவது, அந்தணர், அரசர், வணிகர், வேளாளர், ஆயர், வேட்டுவர், குறவர், நுளையர் என்றாற்போல் வரும் குலம் குடிமையாவது அக்குலத்தினுள்ளோர் எல்லாருஞ் சிறப்பாக ஒவ்வாமையின் அச்சிறப்பாகிய ஒழுக்கம் பற்றிய குடிவரவைக் ‘குடிமை’என்றார்” (தொல்காப்பியம் பொருளதிகாரம், பக்: 159) என உரையசிரியர் வரையறுக்கின்றார்.

எனவே, கலித்தொகை கூறும் குடும்பம் என்பதனையும் தொல்கப்பியம் கூறும் அக்குலத்தினுள்ளோர் எல்லாருங் சிறப்பாக ஒவ்வாமையின் அச்சிறப்பாகிய ஒழுக்கம் என்பனையும் கூர்ந்து கவனித்தாக வேண்டும். இவ்வாறு கூர்ந்து கவனிப்பதற்கு இன்று சமூகங்களில் காணப்படும் கருக் குடும்பத்தையோ அல்லது கூட்டுக் குடும்பத்தையோ அவற்றினது ஒழுக்கங்களையும் கலித்தொகையும் தொல்காப்பியமும் குறிக்கவில்லை என்பதை மட்டக்களப்பு சமூக அமைப்பில் குடி அல்லது குடும்பம் எனும் சமூக நிறுவனமும் அதன் ஒழுக்கம் தொடர்பான சமூக நடைமுறைகளும் எடுத்துக்காட்டுகின்றன.

மட்டக்களப்புச் சமூக அமைப்பானது தென்னிந்திய சமூக அமைப்பு, யாழ்ப்பாண சமூக அமைப்பு என்பவற்றிலிருந்து வேறுபாடானதாகும். தென்னிந்தியாவில் பிராமணரும் யாழ்ப்பாணத்தில் வெள்ளாளரும் அதிகாரம் மிக்க சாதிகளாக இருப்பது போன்று மட்டக்களப்பில் முக்குவர் அதிகாரம் மிக்க சாதியாகும். இந்த முக்குவர்களுக்குள் ஏழு குடிகள் காணப்படுகின்றன. இந்த ஏழு குடிகள் ஒவ்வொரு கிராமங்களிலும் வெவ்வேறு பெயர்களில் அழைக்கப்பட்டாலும் இந்தக் குடிகளுக்கான குடிக்குறி பொதுவானதாக இருப்பது அவர்கள் எந்த மூல ஊற்று என்பதை இலகுவாக அடையாளம் காண உதவுகின்றது. உதாரணமாக வில் அம்பை குடிக்குறியாகக் கொண்ட ஒரு குடியை வெவ்வேறு கிராமங்களில் வெவ்வேறுபெயர்களில் அழைத்தாலும் அவர்களின் வில் அம்பு எனும் குடிக்குறி அவர்கள் எல்லாம் ஒரே மூலக்குடி என அடையாளம் கண்டு கொள்ளமுடியும். இந்த குடிக்குறி இன்று பெருமளவுக்கு மாடுகளை எப்பிரதேச, யாருடைய மாடுகள் என அடையாளம் கண்டு கொள்வதற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது.

குடியுரிமை அல்லது ஒருவர் என்ன குடி என்பது அவருடைய தாய் வழியை அடிப்படையாகக் கொண்டு பார்க்கப்படுவதாகும். தாய் என்ன குடியோ அவருடைய மகனும் மகளும் தாயின் குடியைச் சேர்ந்தவர்களாவார்கள். இந்த இடத்தில்த்தான் தொல்காப்பியம் குறிப்பிடும் ஒழுக்கத்தை நோக்குதல் வேண்டும். அதாவது ஒரே குடிக்குள் திருமணவுறவு விலக்கப்பட்ட உறவாக இருக்கின்றது. அவ்வாறான நடத்தைகள் ஒழுக்கச் சீர்கேடுகளாகப் பார்க்கப்படுகின்றன. தாயின் வழியில் உறவைத் தீர்மானிப்பதால் அங்கு அக்கா, தங்கை, அண்ணன், தம்பி, மாமன், மருமகள், மருமகன், மகள், மகன், எனும் உறவுமுறைகளே இருக்கின்றன. இவர்களுக்கிடையிலான உறவுமுறை தகாததாகும். இதனால் ஒரு குடியைச் சேர்ந்தவர் திருமணம் செய்ய வேண்டுமாக இருந்தால் அவர் வேறொரு குடிப்பெண்ணையோ அல்லது ஆணையோதான் திருமணம் செய்தாகவேண்டும். அத்துடன் திருமணம் செய்கின்ற ஆண் பெண் வீட்டிலேயே வசிக்க வேண்டும். அசையும் அசையாச் சொத்துக்களும் பெருமளவுக்கு பெண்ணுக்கே வழங்கப்படும். இதனால் மட்டக்களப்புச் சமூக அமைப்பை புராதன தாய் வழிச் சமூக அமைப்பு என அழைப்பர்.

தென்னிந்திய சமூகங்களில் மாமன் மருமகள் திருமணம் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒன்றாக இருக்கின்றது. மாமன் மருமகளைத் திருமணம் செய்கின்ற போது உடன் பிறந்த அக்கா மாமியாகவும் மருமகள் மனைவியாகவும் மாறிவிடுகின்றனர். தாய் வழியில் இரத்த உறவை பேணுகின்ற புராதன மட்டக்களப்பு சமூக அமைப்பில் மாமன் மருமகள், மாமி மருமகன் உறவுகள் மரியாதைக் குரியதொன்றாகவே பேணப்படுகின்றது.

ஒரு கிராமத்தில் இருக்கின்ற குடிகள் அந்தந்தக் குடிகளுக்கான குடித்தலைவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பர் இவர்கள் ‘வண்ணக்கர்’என அழைக்கப்படுகின்றாகர்கள். இவருக்கு உதவியாகவும் கிராமத்திலுள்ள குடிகளின் கடமைகளை நிறைவேற்றுவதற்காகவும் ஒருவர் தெரிவு செய்யப்படுவார் இவர் ‘கடுக்கண்டவர்’ என அழைக்கப்படுவார். கிராம மக்களின் நம்பிக்கையினையும் அவர்களின் விருப்பத்தினையும் பொறுத்து இவர்கள் எவ்வளவு காலமும் இப்பதவிகளை வகிக்கலாம்.

வண்ணக்கர்தான் அந்தக் குடியினை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்ற கௌரவப் பிரதிநிதியாவார். வண்ணக்கருக்கு வழங்கப்படும் கௌரவம் அந்தக் குடியினுள்ளோர் அனைவருக்கும் வழங்கப்படுவதாக அர்த்தம். அதேபோல் வண்ணக்கருக்கு ஏற்படும் அவமானங்கள் அந்தக்குடியினுள்ளோர் ஒவ்வொருவருக்கும் ஏற்பட்டதாக உணரப்படும். கிராமத்தில் நடக்கின்ற நல்லது கெட்டது போன்ற அனைத்து விடயங்களுக்கும் முதல் அழைப்பு இவ்வண்ணக்குமார்களுக்கே வழங்கப்படும். அதன் பிறகே பிறருக்கு வழங்கப்படும்.

மட்டக்களப்பின் புராதன கிராமங்களின் கோயில்களின் திருவிழாக்கள் அல்லது சடங்குகள் குடிகளுக்குரியதாகவே நடாத்தப்படுகின்றன. வண்ணக்கர் கோயில் திருவிழாவை அல்லது சடங்குகளை குடியின் சார்பில் முன்னின்று நடத்துபவராகவும் அதன் மூலம் வழங்கப்படும் கௌரவத்தினைப் பெறுபவராகவும் இருப்பார்.

கடுக்கண்டவர் எனப்படுபவர் கிராமத்தில் ஏற்படும் மரண வீட்டினை முன்னின்று நடத்துபவராகவும் யார், யாருக்கு என்னென்ன வேலைகள் வழங்கப்பட வேண்டும், அவர்களுக்கு கொடுப்பனவாக என்ன, எவ்வளவு வழங்கப்படவேண்டும் என்பவற்றையெல்லாம் மரணவீட்டாருக்கு அறிவுறுத்தி அக்கடமைகளை நெறிப்படுத்தி செய்விப்பவராக இவர் இருப்பார். எனவே மட்டக்களப்புக் கிராமங்களின் சமூகக் கட்டுப்பாடு, அதன் ஒழுக்கம், நடைமுறைகள் என்பவற்றில் வன்மமுடைய ஒரு நிறுவன அமைப்பாக குடி தொழிற்படுகின்றது.

புராதன தமிழ் சமூக்தில் இறந்தவர்களது உடல் எரிக்கப்படாமல் புதைக்கப்பட்டு அவ்விடத்தில் நடுகற்கள் அமைக்கப்பட்டு வழிபடப்பட்டு வந்துள்ளதை சங்க இலக்கியங்கள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன.

காட்சி கால்கோள் நீர்ப்படை நடுதல்
சீர்த்தமரபில் பெரும்படை வாழ்த்தலென்று
இரு மூன்று மரபிற் கல்லொடுபுணரச்
சொல்லப்பட்டஎழு மூன்று துறைத்தே (தொல்.புறத்திணையியல் – 35-38)

எனதொல்காப்பியம் உயிரிழந்தவர்களுக்கு நடுகல் அமைத்தல் பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றது. யாழ்ப்பாணமும் தமிழகமும் சமஸ்கிருத மயப்பாட்டுக்குள்ளானதன் காரணத்தினால் உயிரிழந்தவர்கள் புதைக்கப்படாமல் எரிக்கப்படும் மரபு பின்பற்றப்படுகின்றது. தமிழகத்தில் சில சமூகங்களில் உயிரிழந்தவர்கள் புதைக்கப்பட்டாலும் இறப்பின் காரணத்தின் அடிப்படையில் அச்சமூகங்களில் எரிப்பதுவும் நடைமுறையிலுள்ளதாக அறியமுடிகின்றது. ஆனால் மட்டக்களப்புச் சமூகத்தில் வயது, இறப்பின் காரணம் எதுவும் பாராமல் இறந்தவர்கள் அனைவரும் புதைக்கப்படுவதே இன்றும் மரபாக இருந்துவருகின்றது.

இந்த மரபையும் புராதன தமிழ் மரபையும் அடிப்படையாகக் கொண்டே விடுதலைப்புலிகளினால் இறந்த வீரர்களின் உடல்கள் புதைக்கப்பட்டு, அவ்விடத்தில் நினைவுக்கற்கள் கட்டப்பட்டு மாவீரர் துயிலும் இல்லங்கள் அமைக்கப்பட்டு நினைவு கொள்ளப்பட்டன என்பது கவனத்தில் கொள்ளக் கூடிய தமிழ் மரபின் ஒரு தொடர்ச்சியாகும்.

எனவே குடி, உயிரிழந்தவர்களைப் புதைத்தல் என சங்க இலக்கியங்கள் காட்டும் சமூக நடைமுறைகள் இன்றும் பேணும் தமிழ் சமூதாயமாக மட்டக்களப்பு காணப்படுகின்றது. இவை தவிர புராதன தமிழ் சமூக எச்சங்கள் மேலும் இங்கு காணப்படுகின்றனவா என்பதை தமிழறிஞர்களும் மானிடவியலாளர்களும் சமூகவியலாளர்களும் வரலாற்றாய்வாளர்களும் தொடர்வார்களாயின் தென்னிந்திய, இலங்கை தொடர்பான வரலாற்று எழுத்தியலில் பல புதிய பரிமானங்களை ஏற்படுத்த முடியும் எனலாம்.

உசாத்துணை நூல்கள்.

1. அப்பாப் செட்டியர். பி. ஆர். எதுகை அகராதி (முதல் பாகம்) , சென்னை – 2009
2. இளம்பூரணனார் உரை, தொல்காப்பியம் பொருளதிகாரம், சாரதா பதிப்பகம், சென்னை- 2008.
3. இந்திரபாலா. கா. இலங்கையில் தமிழர் ஓர் இனக்குழு ஆக்கம் பெற்றவரலாறு, குமரன் புத்தக இல்லம், சென்னை- கொழும்பு – 2006.
4. விசுவநாதன் உரை, பரிமணம். ஆ.மா., பாலசுப்பிரமணியன்.கு.வெ. – பதி, நியூ செஞ்சுரிபுக் ஹவுஸ் (பி) லிட், சென்னை – 2011.
5. புலியூர்க்கேசிகன் உரை, தொல்காப்பியம் முழுவதும், பாரிநிலையம், சென்னை- 1998.

நன்றி மீட்சி.கொம்

Read more...

அம்பாறை வன்செயல்: நம் அரசியல் பிரதிநிதித்துவங்கள் சரியான திசையில் பயணிக்கின்றனவா? வை எல் எஸ் ஹமீட்

வன்செயல் இரவு நடந்தேறியது. அதிகாலையிலேயே, அம்பாறை மாவட்ட முஸ்லிம் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள், பிரதி அமைச்சர்கள் ஸ்தலத்திற்கு விஜயம் செய்திருந்தார்கள். மூவர் சம்பவ இடங்களைப் பார்வையிட்ட புகைப்படங்கள் வெளியாகியிருந்தன. ( நான் பார்த்தவரையில்) நாலாவது ( பிரதியமைச்சர்) கச்சேரிக் கூட்டத்தில் கலந்துகொண்டிருந்தார்.

இந்த விஜயத்தின் விளைவு எதுவாயிருந்தாலும் அவ்விஜயம் பாராட்டப்பட வேண்டியதே! செய்திகேட்டு வேதனையுற்ற மக்களுக்கு அவர்களின் அதிகாலை விஜயம் ஓர் ஆறுதலாகவே இருந்தது.

பள்ளிவாசலில் அந்த துரதிஷ்டவசமான சம்பவம் இடம்பெற்றபோது ஒரு பிரதியமைச்சர் மாத்திரமே அங்கு இருந்தார். ஏனையவர்கள் கச்சேரிக்கு சென்றிருந்தார்களோ தெரியவில்லை. பிரதியமைச்சர் ஊடகத்திற்கு பேட்டிகொடுக்க விளைந்தபோது உயர்பொலிஸ் அதிகாரிகளின் முன்னிலையிலேயே ஒலிவாங்கி பிடுங்கப்பட்டு அமைச்சருக்கெதிராக கூச்சல் போடப்பட்டது. இதுதான் பொலிசின் கையாலாகத்தனமான நிலை.

இங்கு நாம் சிந்திக்கவேண்டியது: இனவாதிகள் அங்கு ஏன் கூச்சலிட்டார்கள்? பள்ளிவாசலுக்கு களவிஜயம் செய்தபோதா? பள்ளிவாசல்உட்பட சம்பவம் நடந்த அனைத்து இடங்களையும் பிரதியமைச்சர்களும் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களும் சுற்றிப்பார்த்தபோது யாரும் கூக்குரலிடவில்லை. ஆனால் மனிதாபிமானமற்ற இனவாதிகளுக்கு முன்னால் அவர்களின் செயலைக்கண்டித்து பேட்டிகொடுக்க முற்பட்டபோதுதான் மைக்கைப் பிடுங்கி கூக்குரலிட்டு ஓர் அசாதாரண சூழ்நிலை தோற்றுவிக்கப்பட்டது.

அவர்களின் ஈனச்செயலைக் கண்டித்து பேட்டி கொடுப்பதற்கு நமக்கு எல்லா உரிமையும் இருக்கின்றது. ஆனால் அவர்களோ மனச்சாட்சியில்லாதவர்கள். பொலிசாரோ கையாலாகத் தனமானவர்கள். அந்த சூழ்நிலையில் அவர்களுக்கு முன்னாலேயே அவர்களது செயலைக் கண்டித்து பேட்டிகொடுப்பதை அவர்கள் வேடிக்கை பார்ப்பார்களா? அவ்வாறு பேட்டி கொடுக்கத்தான் முடிந்ததா?

எந்த இடத்தில் எவ்வாறு செயற்படவேண்டும்; என்று சிந்திக்க மாட்டோமா? அந்த இடத்தில் ஏற்பட்ட அசாதாரணசூழ்நிலை கூக்குரலிடுவதோடு முடிந்துவிட்டது. எல்லாப்புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே. அந்த சந்தர்ப்பத்தில் நமது சகோதர்கள் பலரும் பிரசன்னமாகி இருந்தார்கள். அதுவொரு கைகலப்பாக மாறியிருந்தால் நிலைமை என்ன? அது அந்த இடத்து கைகலப்பாக மட்டுமா முடிந்திருக்கும்?

இவ்வாறான சூழ்நிலைகளில் அரசியல்வாதிகளிடம் ஒலிவாங்கியைத் தூக்கிக்கொண்டு ஊடகவியலாளர்கள் வரத்தான் செய்வார்கள். அதை சாதுர்யமாகத் தவிர்க்க நமக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். பின்னர் கச்சேரியில் வைத்தோ அல்லது கல்முனயிலோ சம்மாந்துறையிலோ ஒரு பத்திரிகையாளர் மாநாட்டைக் கூட்டி பேட்டி கொடுத்திருக்கலாம். இனவாதிகளை பற்றி கதைத்து பிரயோசனமில்லை. அவர்கள்தான் நல்லவர்களாக இருந்தால் இந்தப் பிரச்சினை எதுவும் தோன்றாதே! நாம்தான் சாமர்த்தியமாக நடந்துகொள்ள வேண்டும். அன்று நமது சாமர்த்திய குறைபாடு பெரியதொரு அனர்த்தத்தை ஏற்படுத்தக்கூடியதாக இருந்தது. இறைவன் பாதுகாத்தான்; அல்ஹம்துலில்லாஹ்.

சுயவிளம்பரம், சுயபுகழ்பாடல்

இன்று என்ன நடக்கின்றது. நாம் விட்ட தவறினால் ஏற்பட்ட அசாதாரண சூழ்நிலையை வைத்தே சுயவிளம்பரமும் சுயபுகழ்பாடலும் சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து இதுவரை முகநூல்களில் அரங்கேறிக் கொண்டிருக்கின்றது. எந்த அளவென்றால், தனது கட்சியிலிருந்து களவிஜயம் செய்த ஏனைய பிரதிநிகள் யாரும் களத்திற்கு விஜயமே செய்யாததுபோலவும் ஒரேயொரு பிரதிநிதியே விஜயம் செய்ததுபோலவும் அவ்விஜயத்தின்காரணமே இனவாதிகளின் கொடுக்கண்பார்வை தன்னை நோக்கித் திரும்பியதுபோலவும் சுயவிளம்பரம் செய்யப்படுகின்றது.

முகநூல் சுயவிளம்பரம், சுயபுகழ்பாடல் நோய் வன்னியில்தான் கருக்கொண்டது. அது இப்போது கல்முனைக்கும் தொற்றியிருப்பது கவலையளிக்கிறது. ஒரு ஆறுதல், அம்பாறை மாவட்டத்தின் ஏனைய பாகங்களுக்கு அது இன்னும் தொற்றவில்லை; என்பது. அவர்கள் களவிஜயம் செய்து, கச்சேரிக் கூட்டத்திலும் கலந்துவிட்டு, அந்தச்செய்தியையும் புகைப்படங்களையும் மாத்திரம் மக்கள் தகவலுக்காக பதிவுசெய்துவிட்டு அமைதியாக இருக்கின்றார்கள்; மிகுதியை மக்கள் முடிவுசெய்யட்டும் என்று. எனவே, வன்னி வியாதியிலிருந்து கல்முனையைப் பாதுகாப்போம்.


அமைச்சரவையில் எடுத்துரைப்பு

சம்பவம் அன்றைய தினம் அமைச்சரவையில் பேசப்பட்டிருக்கின்றது. பாராட்டத்தக்கது.
சம்பந்தப்பட்டவர்கள் கைதுசெய்யப்பட்டு பிணையில் வெளிவரமுடியாத சட்டங்களின் கீழ் நடவடிக்கை எடுக்கக் கோரப்பட்டிருக்கின்றது. நல்லது. நஷ்ட ஈடு வழங்கக் கோரிக்கை விடுங்கப்பட்டிருக்கின்றது. சிறந்தது. பொலிசாரின் அசமந்தத்தினாலேயே இச்சம்பவம் நடந்தது சுட்டிக்காட்டப்பட்டிருக்கின்றது. மிகவும் பாராட்டத்தக்கது.

மேற்சொன்ன அனைத்தையும் அளுத்கம கலவரத்தின்போதும் சொன்னோம். ஆனால் அது கின்தோட்டைக் கலவரத்தையோ அல்லது அதுவரை இடம்பெற்ற பல சிறிய சிறிய நிகழ்வுகளையோ தடுக்கவில்லை. கின்தோட்டைச் சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து மீண்டுமொருமுறை இவையனைத்தையும் சொன்னோம். ஆனால் அது அம்பாறைத் தாக்குதலைத் தடுக்கவில்லை. அம்பாறைத் தாக்குதலைத் தொடர்ந்து மீண்டுமொருமுறை கூறியிருக்கின்றோம். ஆனால் நேற்று மீண்டும் இனவாதிகள் அம்பாறையில் முஸ்லிம் வீடுகளுக்குச்சென்று யாராவது கைதுசெய்யப்பட்டால் பள்ளிவாசலையும் உடைத்து உங்களையும் துரத்துவோம்; என்று கூறிவிட்டுப் போனதாக செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன.

சியம்பலாண்டுவையில் ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தியிருங்கிறார்கள். முஸ்லிம் வர்த்தகர்கள் அங்கிருந்து வெளியேறியதாக கூறப்படுகின்றது. எனவே, இந்த அமைச்சரவையில் பேசியது அடுத்த தாக்குதலைத் தடுக்குமா?

எங்கு தவறு

அமைச்சரவையில் பேசியது தவறல்ல. பேசவேண்டும். ஆனால் ஒவ்வொரு இனக்கலவரமும் பொலிசாரின் அல்லது பாதுகாப்புத் தரப்பினரின் அசமந்தம் என்கின்ற பங்களிப்போடுதான் இடம்பெற்றிருக்கின்றன. அவைகள் நமது அமைச்சர்களால் அரசுக்கும் சுட்டிக்காட்டப்படுகின்றது. ஆனால் அசமந்தமும் தொடர்கிறது. முஸ்லிம்களின் அவலமும் தொடர்கிறது. எனவே, எங்கே பிழை?

எங்கே பிழை என்றால் அதை நம்மவர்கள் சுட்டிக்காட்டிவிட்டு அதற்கு போதிய விளம்பரத்தையும் ஊடகங்களில் கொடுத்துவிட்டு, அவ்விளம்பரத்திற்கு, “ கர்ஜித்தார்கள், ஆக்ரோசப்பட்டார்கள், கதிரையைத் தூக்கினார்கள், பொலிஸ்மாஅதிபரின் சேர்ட்கொலரைப் பிடித்தார்கள்” என்றெல்லாம் அணிகலனும் சேர்த்துவிட்டு, பொதுமக்களை போதுமான அளவு நம்பவைத்துவிட்டோம் நம் கடமையைச் செய்ததாக; என்று ஓய்ந்து விடுவார்கள். அடியாட்கள் சில நாட்கள் அதனை ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டிருப்பார்கள். பொதுமக்களும் நம்பிவிடுவார்கள். புகழாரமும் சூட்டுவார்கள். மீண்டும் பல்லவி.

செய்யவேண்டியதென்ன?

உங்களிடம் பேரம்பேசும் சக்தி இருக்கின்றது; என்பது உண்மையானால் சுட்டிக்காட்டத் தெரிந்த உங்களுக்கு அவ்வாறு கடமை தவறிய அதிகாரிகளுக்கு எதிராக ஏன் நடவடிக்கை எடுக்கவைக்க முடியவில்லை. முஸ்லிம்களுக்கெதிரான ஒரு சம்பவத்திலாவது ஒரு அதிகாரி தண்டிக்கப்பட்டிருக்கின்றாரா? அவ்வாறு ஒரு அதிகாரியாவது தண்டிக்கப்பட்டால் முழு பாதுகாப்புத்தரப்பிற்கும் அது ஒரு எச்சரிக்கையாக மாறும்.

அதேநேரம் இந்நாட்டில் கடமை தவறியதற்காக, அசமந்த போக்கிற்காக போலீஸ் மற்றும் பாதுகாப்பு அதிகாரிகள் தண்டிக்கப்படவில்லையா? ஒரு பொலிஸ் நிலையத்தின் பொறுப்பதிகாரி உட்பட ஓட்டுமொத்த பொலிசாரையும் இடமாற்றம்செய்து விசாரணை நடாத்தி தண்டித்த வரலாறுகளெல்லாம் தெரியாதா?

பொலிசார் அன்று சரியாக செயற்பட்டிருந்தால் அன்றிரவு களத்தில் இருந்தே ஒரு ஐம்பது பேரையாவாது கைதுசெய்ய முடிந்திருக்கும். ஆனால் அது நடக்கவில்லை. இப்பொழுது யாரையாவது கைதுசெய்வதாக இருந்தால் அது முஸ்லிம் தலைவர்களின் அழுத்தத்தில் கைதுசெய்கின்றார்கள். அவர்களின் அழுத்தத்தில் எவ்வாறு சிங்களவர்களைக் கைதுசெய்ய முடியும். நாம் ஆர்ப்பாட்டம் செய்வோம். உங்கள் பள்ளியை மீண்டும் உடைப்போம். உங்களைத் துரத்துவோம்; என்கிறார்கள்.

எனவே, பொலிசார் தன்கடமையைச் செய்யாதவரை இதற்கு தீர்வில்லை. கடமைதவறிய பொலிசார் தண்டிக்கப்படாதவரை அவர்கள் கடமையைச் செய்யப்போவதில்லை. இதனைச் செய்விக்க முடியாதவரை அரசியல்தலைவர்களின் படங்கள் ஓடப்போவதில்லை.

இந்தியாவில் காங்கிரஸ் ஆட்சியில் முஸ்லிம்களுக்கு ஓரளவு பாதுகாப்பு இருப்பதாகவும் மோடி ஆட்சியில் இல்லை; என்றும் கூறுகிறார்கள். ஏன்? இரு ஆட்சியிலும் ஒரே பாதுகாப்புத்தரப்பினர்தான், ஒரே இனவாதிகள்தான், ஒரே ஆர் எஸ் எஸ் தான், ஒரே காவிகள்தான். என்ன வித்தியாசம்.

காங்கிரஸ் ஆட்சியில் இனவாதிகள் களத்தில் இறங்கினால் சட்டம் தன்கடமையைச் செய்யும்; என்று அவர்களுக்குத் தெரியும். எனவே அடக்கி வாசிப்பார்கள். மோடி ஆட்சியில் சட்டம் அவர்களை ஆசீர்வதிக்கும். இங்கு எல்லா ஆட்சியிலும் சட்டம் இனவாதிகளை ஆசீர்வதிக்கின்றது. இந்த ஆட்சி நம்முடைய ஆட்சி. ஏனெனில் நமது முட்டில் தங்கியிருக்கின்ற ஆட்சி. பிரதமர் பதவியைக் காப்பாற்ற நம்மைத்தான் அழைத்துக்கொண்டு செல்வார்கள். ஆனாலும் இந்நாட்டில் நமக்குப் பாதுகாப்பில்லை.

Read more...

அமெரிக்க இராணுவமும் ட்ரம்ப் நிர்வாகமும் சிரியாவில் போர் நடத்துவதற்கு வரம்பற்ற அதிகாரங்களுக்கு உரிமை கோருகின்றன. Patrick Martin

சிரியாவில் அமெரிக்கப் போரை விரிவுபடுத்துவதற்கும் சர்வதேச அங்கீகாரம், நாடாளுமன்ற ஒப்புதல் அல்லது பொது விவாதம் ஆகியவற்றின் நடிப்பும் கூட இல்லாமல் அந்த நாட்டின் கணிசமான பகுதிகளை கிட்டத்தட்ட இணைத்துக் கொள்வதற்கு மற்றும் ஆக்கிரமித்துக் கொள்வதற்குமான அதிகாரத்தை ட்ரம்ப் நிர்வாகம் வலியுறுத்தியுள்ளது.

பென்டகன் மற்றும் வெளியுறத்துறையில் இருந்து செனட்டர் டிம் கேயினுக்கு அனுப்பப்பட்ட கடிதங்களில் இந்த நிலைப்பாடு எடுத்து வைக்கப்பட்டிருப்பதை, நியூ யோர்க் டைம்ஸ் ”சிரியப் படைகளுக்கு புதிய ஒப்புதல் தேவையில்லை என நிர்வாகம் கூறுகின்றது” என்ற தலைப்பில் வெள்ளிக்கிழமையன்று அதன் உள் பக்கங்களுக்குள் புதைந்திருந்த ஒரு செய்திக் கட்டுரையில் கூறியிருந்தது. சிரியாவில் மட்டுமல்ல, மறைமுகமாக உலகெங்கும் போர் நடத்துவதற்கான உட்பொதிந்த செயலதிகாரத்தை திட்டவட்டம் செய்கின்ற, வெள்ளை மாளிகையின் மூலமாக அரசியல்சட்டத்தின் மீது தொடுக்கப்படுகின்ற தாக்குதலின் பரிமாணங்களை இந்தக் கடிதங்கள் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகின்றன.

வேர்ஜினியாவைச் சேர்ந்த ஜனநாயகக் கட்சிக்காரரான கேய்ன், சிரிய ஜனாதிபதி பஷார் அல்-ஆசாத்தின் அரசாங்கத்தைப் பதவியிறக்குவதை இலக்காகக் கொண்டு நடத்தப்படுகின்ற போருக்கு ஒரு சட்டபூர்வமான போலி மறைப்பை வழங்குவதற்காக, ஒரு புதிய இராணுவப் படை பயன்பாட்டுக்கான அங்கீகாரம் (Authorization for Use of Military Force - AUMF) நிறைவேற்றப்படுவதற்கு ஒரு சம்பிரதாயமான மற்றும் கபடவேடமான அழைப்பை முன்வைத்திருக்கிறார்.

சிரியாவில் இப்போதைய அமெரிக்க இராணுவ செயல்பாடுகளின் அதிகரிப்பானது ஜனநாயகக் கட்சியின் ஒரு பிரதானக் கோரிக்கையின் நிறைவேற்றமாகும். இதுவே ஹிலாரி கிளிண்டனின் ஜனாதிபதித் தேர்தல் பிரச்சாரத்தில் வெளியுறவுக் கொள்கைத் திட்டநிரலின் மையத்தில் இருந்தது -கேயின் கிளிண்டனின் துணை-ஜனாதிபதி வேட்பாளராக போட்டியிட்டிருந்தார்- ஜனாதிபதியாகிருந்தால் ஹிலாரி கிளிண்டன் செய்திருக்கக் கூடிய முதல் நடவடிக்கைகளில் ஒன்றாக இது இருந்திருக்கும். சிரியா, ரஷ்யா மற்றும் ஈரான் ஆகிய நாடுகள் “ISISக்கு எதிரான யுத்தக்கள வெற்றிகளை சுரண்டிக் கொண்டு வருகின்றன.... அமெரிக்கா மற்றும் பிற உலக சக்திகளது தலைவர்கள் அதனைத் தடுத்து நிறுத்துவதற்கு விருப்பமில்லாதவர்களாகவோ அல்லது இயலாதவர்களாகவோ பெரும்பாலும் நின்று கொண்டிருக்கின்ற நிலை” நிலவுவதாக புகார் கூறி, போரைத் தீவிரப்படுத்துவதற்கான ஒரு தலையங்கத்தை, கடந்த வாரத்தில் தான், டைம்ஸ் வெளியிட்டிருந்தது.

ISIS இன் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த அத்தனை பெருநகரங்களும் மற்றும் நகரங்களும் மீட்கப்பட்டு விட்ட பின்னரும் கூட, சிரியாவிலான இப்போதைய நடவடிக்கைகள் ISIS ஐ தோற்கடிப்பதற்கான பிரச்சாரம் என்று சொல்லப்படுவதின் கட்டமைப்புக்குள் தான் வருவதை பென்டகன் கடிதம் காட்டுகிறது. ட்ரம்ப் நிர்வாகம், அதற்கு முந்தைய ஒபாமா நிர்வாகத்தைப் போன்றே, ஆப்கானிஸ்தான் மீதான ஆக்கிரமிப்புக்கு நாடாளுமன்ற ஒப்புதல் வழங்குவதற்காக 16 ஆண்டுகளுக்கும் அதிகமான காலத்திற்கு முன்பாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட அல்கெய்தாவிற்கு எதிரான 2001 AUMF ஐக் கொண்டு “ISISக்கு எதிரான போருக்கு” நியாயம் கற்பிக்கின்ற அபத்தமான கூற்றை முன்னெடுக்கிறது.

”ISIS ஐ தோற்கடிப்பதற்கான பிரச்சாரம் ஈராக்கிலும் சிரியாவிலும் ஒரு புதிய கட்டத்திற்கு உருமாறிக் கொண்டிருக்கிறது” என்று அந்தக் கடிதம் திட்டவட்டம் செய்கிறது. அமெரிக்க இராணுவம் “எதிரியின் மீது பயங்கரவாத எதிர்ப்பு அழுத்தத்தை பராமரிப்பதற்கேற்ப நமது இராணுவப் பிரசன்னத்தை மேம்படுத்துகின்ற மற்றும் தகவமைத்துக் கொள்கின்ற அதேநேரத்தில், ISIS இன் நீடித்த தோற்கடிப்பை உறுதிசெய்வதற்கு அவசியமான ஸ்திரப்படுத்தல் மற்றும் அரசியல் நல்லிணக்க முயற்சிகளுக்கும் வழிவகையமைக்கிறது.”

இந்த வலியுறுத்தல்கள் சிரியா மீதான காலவரையற்ற அமெரிக்க இராணுவ ஆக்கிரமிப்பை நியாயப்படுத்துவதற்கு வசதியாய் மிக விரிந்தவையாக, அத்துடன் விருப்பத்திற்கேற்பவும் அகநிலைக்கேற்பவும் பொருள்விளக்கமளித்துக் கொள்ள இலக்கு வைக்கப்பட்டவையாக இருக்கின்றன.

2001 போர் தீர்மானத்தின் கீழ் அவசியப்படுகின்றவாறாக, சிரிய அரசாங்கப் படைகளோ அல்லது ஹெஸ்பொல்லா மற்றும் ஈரான் போன்ற அவற்றின் கூட்டாளிகளோ, ISIS அல்லது அல் கெய்தாவின் “தொடர்புபட்ட படை”களாக கருதப்பட முடியாது என்பதை பென்டகன் மற்றும் அரசுத் துறை கடிதங்கள் ஒப்புக்கொள்கின்றன. மாறாக, எல்லாவற்றுக்கும் மேல் சிரியாவின் இறையாண்மையை மீறியும் அதன் அரசாங்கத்தின் சம்மதம் இல்லாமலும் தான் அமெரிக்கா அங்கே நிலைகொண்டிருக்கின்ற போதிலும் கூட, சிரிய அரசாங்கப் படைகள் மற்றும் அவற்றின் கூட்டாளிகள் மீதான அமெரிக்கத் தாக்குதல்கள் அமெரிக்க இராணுவப் படைகளின் “தற்காப்பு” நடவடிக்கைகளாகத் தான் சித்தரிக்கப்படுகின்றன.

சென்ற ஏப்ரலில், அசாத்-எதிர்ப்புப் படைகளின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த இட்லிப் மாகாணத்தின் ஒரு நகரத்தில் நரம்பு வாயுவை சிரிய அரசாங்கம் பயன்படுத்தியதாக அமெரிக்க தலைமையிலான ஒரு ஊடகப் பிரச்சாரம் நடத்தப்பட்டதற்குப் பின்னர், சிரிய வான்தளம் ஒன்றுக்கு எதிராக ட்ரம்ப் உத்தரவிட்ட ஏவுகணைத் தாக்குதலுக்கு முன்வைக்கப்பட்ட சட்டரீதியான நியாயப்படுத்தல் இன்னும் திகிலூட்டக் கூடியதாகும். “முக்கியமான அமெரிக்க தேசிய நலன்களைப் பாதுகாக்கும் பொருட்டு வெளிநாடுகளில் இதுமாதிரியான இராணுவப் படையைப் பயன்படுத்துவதற்கு தலைமைத் தளபதி மற்றும் தலைமை அதிகாரியாக அரசியல்சட்டத்தின் பிரிவு இரண்டின் கீழ் அவருக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கின்ற அதிகாரத்தின் படி ஜனாதிபதி அந்தத் தாக்குதலுக்கு அங்கீகாரமளித்தார்” என்று பென்டகன் கடிதம் தெரிவிக்கிறது.

இந்த மொழிப்பிரயோகம் முற்றிலும் திறந்தமுனையுடையதாகவும் அமெரிக்க அரசியல்சட்ட கட்டமைப்பை -இதன்படி போரை அறிவிக்கும் அதிகாரம் நாடாளுமன்றத்துக்குரியதாகும், நாடாளுமன்றத்தால் அங்கீகரிக்கப்படும் இராணுவ நடவடிக்கைகளை வழிநடத்துகின்ற தலைமைத் தளபதியாக ஜனாதிபதி இருப்பார்- கேலிக்கூத்தாக்குவதாகவும் இருக்கிறது. நீண்டதொரு காலமாய், அமெரிக்க ஜனநாயகம் தொடர்ந்து அரிக்கப்பட்டு வந்திருக்கும் நிலையில், அதிகாரங்களுக்கு இடையிலான இந்த அரசியல்சட்ட பிரிப்புகள் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டு வந்திருக்கின்றன. 1941 டிசம்பரில் பேர்ல் துறைமுகத்தின் மீதான ஜப்பானிய தாக்குதலைத் தொடர்ந்து போரை நாடாளுமன்றம் அறிவித்து இப்போது 75 ஆண்டுகளுக்கும் அதிகமாய் கடந்து விட்டது.

இருப்பினும், சென்ற கால்நூற்றாண்டு காலத்தின் கிட்டத்தட்ட இடைவிடாத அமெரிக்க போர் ஈடுபாட்டின் சமயத்திலும் கூட, பொதுமக்கள் கருத்தில் கைப்புரட்டு செய்யும் நோக்கங்களுக்காக, அமெரிக்க இராணுவத்தின் ஒரு பெரிய ஈடுபடுத்தலுக்கு நாடாளுமன்ற ஒப்புதலைப் பெறுவது அவசியமாக இருந்ததாக உணரப்பட்டு வந்தது. 1990-91 பேர்சிய வளைகுடாப் போர், 2001 இல் ஆப்கானிஸ்தான் மீதான அமெரிக்கப் படையெடுப்பு மற்றும் 2003 இல் ஈராக் மீதான அமெரிக்கப் படையெடுப்பு ஆகியவற்றுக்கு முன்பாக, போர் மீதான உத்தியோகபூர்வ பிரகடனத்துக்காய் அல்லாமல், மாறாய் இராணுவப் படையை பயன்படுத்துவதற்கு ஜனாதிபதிக்கு அதிகாரமளிப்பதற்காய், நாடாளுமன்ற விவாதங்களும் வாக்கெடுப்புகளும் நிகழ்ந்தேறின.

நாடாளுமன்ற ஒப்புதலின் நடிப்பும் கூட இல்லாமல் முழுவீச்சிலான போரில் ஈடுபட்டது முந்தைய இரண்டு ஜனநாயகக் கட்சி நிர்வாகங்களே என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும். ஜனாதிபதியாக இருந்த பில் கிளிண்டன் 1999 இல் சேர்பியா மீது அமெரிக்க-நேட்டோ குண்டுவீச்சுக்கு உத்தரவிட்டார், ஆயினும் குடியரசுக் கட்சியின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த நாடாளுமன்றத்தின் ஆதரவை வெல்வதில் அவர் தோல்விகண்டார். 2011 இல் ஜனாதிபதி பராக் ஒபாமா அப்போது ஜனநாயகக் கட்சியின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த செனட்டில் ஒரு வாக்கெடுப்பு நடத்தி வெற்றிகாண முயற்சியும் கூட செய்யாமலேயே லிபியா மீதான அமெரிக்க-நேட்டோ குண்டுவீச்சைத் தொடக்கினார். இந்த இரண்டு ஜனநாயகக் கட்சி ஜனாதிபதிகளுமே உட்பொதிந்த ஜனாதிபதி அதிகாரங்களுக்கு உரிமை கோரினர்.

இப்போது மனித உரிமைகள் குறித்த பொய்கூறும் வார்த்தையாடல்கள் மற்றும் “கொலைகாரர்” ஆசாத் மீதான சிடுமூஞ்சித்தனமான கண்டனங்கள் (”கொலைகாரர்கள்” மிலோசேவிக், சதாம் ஹுசைன் மற்றும் கடாஃபி மீதான முந்தைய கண்டனங்களைப் போன்றவை) ஆகியவற்றின் மறைப்பின் கீழ், அமெரிக்கா, சிரியாவின் மூலோபாயரீதியான முக்கியத்துவமுடைய கணிசமான பகுதி ஒன்றை தன்னுடன் இணைத்துக் கொள்வதற்கு நிகரான ஒன்றை, நடத்திக் கொண்டிருக்கிறது. இது ஆரம்பகட்ட நடவடிக்கை மட்டுமே, அந்த நாட்டையே ஒட்டுமொத்தமாக அமெரிக்காவின் அறிவிக்கப்படாத காலனி நாடாக மாற்றுவது இதனைப் பின்தொடர இருக்கிறது.

அமெரிக்காவின் இந்த நடவடிக்கைகள், ஏகாதிபத்தியம் “ஒவ்வொரு வகையான நாட்டையும்... தன்னுடன் இணைத்துக் கொள்வதற்கு முயல்வதைக் கொண்டு” குணாம்சப்படுத்தப்படுகிறது என்ற 1916 இல் லெனின் எழுதிய கூற்றை (”ஏகாதிபத்தியமும் சோசலிசத்திலான பிளவும்”, சேகரத் தொகுதி, மாஸ்கோ, 1977, தொகுதி 23, பக். 107) நிரூபணம் செய்கின்றன.

அத்துடன், லெனின் எச்சரித்ததைப் போல, பலவீனமான நாடுகள் ஏகாதிபத்திய சக்திகளால் காலனித்துவ அடிமைத்தனத்திற்கு ஆளாக்கப்படுகின்ற நிகழ்ச்சிப்போக்கானது சொந்த நாட்டில் ஜனநாயக ஆட்சி வடிவங்கள் துடைத்தளிக்கப்படுவதுடன் மாற்றவியலாதவகையில் தொடர்புபட்டிருக்கிறது. “அடிமுதல் தலைவரை அரசியல் பிற்போக்குத்தனம் ஏகாதிபத்தியத்தின் குணாம்சமாக இருக்கிறது” என்று அவர் எழுதினார். “ஊழல், பெரும் அளவிலான இலஞ்சம் மற்றும் அத்தனை வகையுமான மோசடிகள்”. (அதே புத்தகம், பக். 106)

எந்த அரசியல் விவாதமும் இன்றி அத்துடன் அரசியல் ஸ்தாபகத்திற்குள்ளாக எந்த எதிர்ப்பும் இன்றி ஒரு பெரிய இராணுவ ஆக்கிரமிப்பு நடத்தப்பட முடிகிறது என்பது அமெரிக்க ஜனநாயகத்தின் அந்திமகால அழுகலை வெளிப்படுத்துகிறது. மத்திய கிழக்கின் மக்களுக்கு, அமெரிக்க மக்களுக்கு மற்றும் ஒட்டுமொத்த உலகத்தின் மக்களுக்கு மிகவும் நீண்டகாலத்திற்கான பின்விளைவுகளைக் கொண்டுள்ள முடிவுகள் இராணுவத்தாலும் உளவு முகமைகளாலும் ஒருதரப்பாய் எடுக்கப்படுகின்றன.

சிரியாவில் இராணுவ ஆக்கிரமிப்புக்கு எந்த ஒழுங்கமைந்த எதிர்ப்பும் இல்லாமலிருப்பது, சோசலிஸ்டுகளாக கூறிக் கொண்டு ஆனால் ஏகாதிபத்திய கொலைபாதகத்தின் வக்காலத்துவாதிகளாகவும் ஆலோசகர்களாகவும் இருப்பதற்கு அதிகமாக வேறொன்றுமாய் இல்லாத குழுக்களான, போலி-இடது அமைப்புகளின் பாத்திரத்தையும் அம்பலப்படுத்துகிறது. சர்வதேச சோசலிஸ்ட் அமைப்பு போன்ற குழுக்கள் ஜனநாயகக் கட்சியின் ஒட்டுவால்களாக செயல்படுகின்றன. சிரியாவில் அமெரிக்க இராணுவத் தலையீட்டை ஆதரிக்கும் இந்த அமைப்புகள், ஒபாமாவும் இப்போது ட்ரம்ப்பும் சிரியாவுக்கு எதிரான ஒரு முழுவீச்சிலான போரை நடத்துவதற்கு தயக்கம் காட்டுவதாக சொல்லப்படுவதைக் குறித்து மட்டுமே புலம்புகின்றன.

சிரியாவின் உள்நாட்டுப் போரானது அமெரிக்கா தவிர ரஷ்யா, ஈரான், துருக்கி, ஈராக், சவுதி அரேபியா உள்ளிட்ட பிராந்திய மற்றும் உலக சக்திகளை உள்ளிழுக்கின்ற ஒரு மோதலாக உருமாற்றம் கண்டிருக்கிறது. இந்த மாதத்தின் ஆரம்பத்தில், புகைமூட்டமாகத் தொடர்கின்ற சூழ்நிலைகளின் கீழ், ரஷ்ய கூலிப்படையினர் அல்லது சிப்பாய்கள் கொண்ட ஒரு சிரிய அரசாங்க-ஆதரவு படை மீது அமெரிக்க போர்விமானங்கள் தாக்குதல் நடத்தி கிட்டத்தட்ட 200 பேரைக் கொன்றன. புட்டின் அரசாங்கம் அதற்கு ஒரு தீவிரமான எதிர்ப்புநிலையை எடுக்கவில்லை என்றால் அதன் காரணம், உலகின் இரண்டு மிகவும் அணுஆயுத வல்லமைமிக்க சக்திகளிடையிலான ஒரு விரிந்த போராக தீவிரப்படக் கூடிய சாத்தியத்துடன், அமெரிக்க மற்றும் ரஷ்யப் படைகளுக்கு இடையிலான ஒரு முழுவீச்சிலான இராணுவ மோதலின் வெடிப்பான பின்விளைவுகள் குறித்து மாஸ்கோ அஞ்சுகின்ற காரணத்தால் மட்டுமேயாகும்.

சிரியாவெனும் கந்தகக் கிடங்கு, மிக நன்கு புலப்படக் கூடியவற்றை மட்டும் குறிப்பிடுவதென்றால், வட கொரியா, ஈரான், தென் சீனக் கடல், உக்ரேன், பால்டிக் அரசுகள் உள்ளிட்ட, ஏகாதிபத்தியப் போரின் ஒரு வெடிப்புக்கான சந்தர்ப்பமாக துரிதமாக உருமாறத்தக்க ஏராளமான மோதல்களில் ஒன்றேயொன்று மட்டுமேயாகும். ஏகாதிபத்திய சக்திகளின், எல்லாவற்றுக்கும் முதலில், அமெரிக்காவின் போர் முனைப்புக்கு எதிராக சர்வதேசத் தொழிலாள வர்க்கத்தின் ஒரு சுயாதீனமான இயக்கத்தைக் கட்டியெழுப்ப வேண்டிய ஒரு அவசர அவசியம் நிலவுகிறது. இந்தக் கடமையே நான்காம் அகிலத்தின் அனைத்துலகக் குழுவின் மூலமும் மற்றும் அதன் பிரிவுகள் மூலமும் ஒவ்வொரு நாட்டிலும் தொழிலாள வர்க்கத்தின் புரட்சிகரக் கட்சிகளைக் கட்டியெழுப்புவதன் மூலமாக நடத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.

Read more...